100 χρόνια μοναξιάς

Ήθελα να πιάσω το θέμα του εορτασμού των 100 χρόνων της Θεσσαλονίκης στο Ελληνικό κράτος, αργότερα αφού δω τι θα ανακοινώσουν οι υπέυθυνοι. Δυστυχώς δεν μ’ αφήνουν να αγιάσω. Σήμερα (13/1) έπεσε στην αντίληψή μου ένα “καταπληκτικό” άρθρο  με τίτλο “ΔΗΜΑΡΧΕ, ΒΓΑΛΕ ΤΟ ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΙ ΚΑΙ ΒΑΛΕ ΦΕΡΕΤΖΕ“. Όταν ξεκίνησα να το διαβάζω, υπέθεσα ότι το έγραφε ανώνυμος αναγνώστης όπως συνηθίζεται σε τέτοια “ενημερωτικά  blog”. Με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα ότι όχι μόνο ήταν ενυπόγραφο, του κ. Κωσταντινίδη, αλλά παρέθετε, υποθέτω με περηφάνεια και τις ιδιότητές του

Πιανίστας, Δικηγόρος,
Συντονιστής Πολιτισμού “Ομάδας Δημιουργίας”

Είναι γνωστό, σε όσους με ξέρουν αλλά και σε όσους έχουν παρακολουθήσει την αρθρογραφία μου και στο thess αλλά και στο frappelections, ότι δεν είμαι ψηφοφόρος του Μπουτάρη, στους ίδιους επίσης είναι γνωστό ότι τον κρίνω με τα δικά μου προσωπικά κριτήρια και συνήθως πολιτικά. Δεν μπορώ όμως να αποφύγω να σχολιάσω ένα κείμενο που με προσωπική επίθεση στον τρόπο που μιλά και φέρεται, και όχι στο περιεχόμενο των λεγομένων του, ο κ. Κωσταντινίδης (1, 2, 3) ξεκινά την επίθεσή του προς τον δήμαρχο. Από τον τίτλο και από την κατάληξη της πρώτης παραγράφου του έχει ήδη καθορίσει το επίπεδο της κριτικής που θα ακολουθήσει, κριτική χουλιγκάνου :

Ο Γιάννης Μπουτάρης το ξέρει καλά να το παίζει αυτό το παιχνίδι και γνωρίζει πώς καλύτερα είναι να είσαι σήμερα μάγκας γιαλαντζί παρά στημένος πολιτικός και να σου πετάνε γιαούρτια!

Αφού ορίζει το γήπεδο συνεχίζει με το “πολιτικό” κομμάτι. Ανακατεύει, ασποτυχημένα, τις φοβίες του απογόνου του πρόσφυγα της Σαλονίκης με αναφορές στην φιλοτουρκική στάση του δημάρχου, σε συνδυασμό με τις γιορτές (;) για τα 100 χρόνια από την προσάρτηση της Θεσσαλονίκης στο Ελληνικό κράτος. Πριν ξεφύγετε να σας θυμίσω ότι μιλάω για ελληνικό κράτος και όχι για Έλληνες. Ίσως το πιο υποκριτικό σημείο στην κριτική του είναι αυτό στο οποίο αναφέρεται στο πρόσωπο του κ. Ανδρεάδη :

Η απόφαση της Διοίκησης του Δήμου να αναθέσει τη διοργάνωση των όποιων εκδηλώσεων στην εταιρεία του Δήμου «Μητροπολιτική Αναπτυξιακή Α.Ε.», δεν σημαίνει και έμμεση παραδοχή της ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ της να χειριστεί η ίδια το θέμα; Σε αυτή δεν ορίστηκε επικεφαλής ένα άσχετο πρόσωπο, έστω και επιτυχημένος κατά τα λοιπά επιχειρηματίας, ο κ. Σταύρος Ανδρεάδης – τόσο ανίκανοι είναι οι Αντιδήμαρχοι και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι του κ. Μπουτάρη;

Δεν θέλει να τα χαλάσει και με τον κ. Ανδρεάδη, εξ’ άλλου ανήκουν στον ίδιο πολιτικό χώρο και είναι και οικονομικά ισχυρός, αλλά θέλει να χτυπήσει και τον Μπουτάρη, οπότε βλέπουμε πως ένας “που φοράει παντελόνια” δείχνει την σωστή συμπεριφορά σε αυτόν που θα πρέπει να φοράει φερετζέ.

Η κατάληξη του κειμένου του είναι ακόμα πιο αστεία μια και αποφασίζει να “χτυπήσει” και τον πρώην πρωθυπουργό αφού λιβανίσει τον άνθρωπο που έφερε τους ποδηλατόδρομους στην Θεσσαλονίκη και ψελίσει κάτι για τον ανύπαρκτο προϋπολογισμό καταλήγει σ’ αυτό που ήθελε να πει από την αρχή αλλά χρειαζόταν μια δικαιολογία για να φτάσει ως εκεί :

Αλλιώς, κάνε καλύτερα κανένα ταξιδάκι στην Τουρκία, ΒΓΑΛΕ ΤΟ ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΙ ΚΑΙ ΒΑΛΕ ΦΕΡΕΤΖΕ, για να τελειώνουμε…

Δυστυχώς η χώρα αλλά και η πόλη ειδικά είναι γεμάτη από τέτοιους κυρίους. Από ανθρώπους που θέλουν να αντικαταστήσουν το αποτυχημένο σήμερα με το επίσης αποτυχημένο αύριο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, του εορτασμού των 100 χρόνων, δεν ξέρουμε ακόμα αν είναι αποτυχημένο αλλά στα σίγουρα δεν θα το χαρακτήριζα και οργανωμένο.

Θα παραβλέψω, προς το παρόν τα σχόλια που έχουν γίνει για τις σχέσεις των μελών της επιτροπής που είναι συγγενικά ή επαγγελματικά συνδεόμενα με τον κ. Ανδρεάδη, δεν είναι το θέμα μου σήμερα. Το ότι ο κ. Ανδρεάδης είναι επιτυχημένος επαγγελματικά δεν εξασφαλίζει αυτόματα και την επιτυχία του εγχειρήματος που έχει αναλάβει. Στο τέλος της χρονιάς θα μπορέσουμε να κρίνουμε. Τώρα μπορούμε να σταθούμε σε 2-3 πράγματα.

Το site

Πες τε το επαγγελματική διαστροφή, πες τε το σκέτη διαστροφή, δεν μπορώ να αποφύγω να μιλήσω για το site των 100 χρόνων. Είναι καλαίσθητο και απόλυτα λειτουργικό γι’ αυτά που έχει μέχρι στιγμής. Δηλαδή τίποτε. Πέντε πληροφορίες, δυο σελίδες με φόρμες για συλλογή ιδεών και στοιχείων και πουθενά μια δήλωση για την επεξεργασία των στοιχείων όπως οφείλει. Αυτό το έργο το συνηθίζει ο Δήμος και το είδαμε και στα περίφημα αυτιά. Είμαστε ήδη στα μέσα του Ιανουαρίου και κάπου στο τέλος της σελίδας μας ενημερώνουν ότι “* αρχική μορφή ιστοσελίδας / η νέα ολοκληρωμένη εκδοχή θα αναρτηθεί τους πρώτους μήνες του 2012“. Δεν θα το έλεγα ακριβώς επαγγελαμτική δουλειά. Το 2012 δεν ήταν κάτι που μπορεί να ερχόταν, μπορεί και όχι. Σε σοβαρές χώρες οι προετοιμασίες και ο προγραμματισμός για τέτοιου είδους γεγονότα έχουν κλείσει από την προηγούμενη χρονιά.

Το πρόγραμμα

Το ποιο; όσο είδατε εσείς πρόγραμμα άλλο τόσο είδα και εγώ. Με εξαίρεση τις γενικές θεματικές, ένα συνέδριο και την έκθεση στο Λιμάνι που φαίνονται να έχουν μια αρχή, μέση και τέλος έχουμε «Εικαστικές επεμβάσεις στην πόλη της Θεσσαλονίκης | Η πόλη ορίζει τον εαυτό της» που “…θα καλέσει νέους καλλιτέχνες της Θεσσαλονίκης να μετατρέψουν την έκφραση της πρωτογενούς τους σκέψης σε δράση με τη δημιουργία έργων που θα τοποθετηθούν σε σημεία ειδικού ενδιαφέροντος…”. Πολλά ΘΑ στην ίδια πρόταση. Οι άλλοι δυο άξονες αυτόι με τον τίτλο “Περιβάλλον & Αστικό Τοπίο” και “Νεανική επιχειρηματικότητα” είναι, ο ένας τελείως γενικός ενώ ο δεύτερος περίεργα αναλυτικός και έχω την εντύπωση θα εμπλέξει στα σίγουρα επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στον τομέα και συγγενικά του πρόσωπα βρίσκονται στην επιτροπή για τα 100 χρόνια. Μένει να επαληθευτώ

Τι έχει μείνει από την φωτιά

Τι έχει προλάβει να κάνει στις πρώτες 15 μέρες του χρόνου η περίφημη επιτροπή; Μα να αποδείξει την έλλειψη οργάνωσης που αν και είναι ίδιον της φυλής μας, δεν θα το περίμενα ποτέ από  τον “επιτυχημένο κατά τα λοιπά επιχειρηματία” κ. Ανδρεάδη. Την πρώτη μέρα του Νοεμβρίου του 2011, ενώ η εφημερίδα ακόμα λειτουργούσε, ο Φώτης Κουτσαμπάρης της “Μακεδονίας” γράφει ένα άρθρο για τις εκδηλώσεις του 12 με τίτλο “Οι εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης” και ξεκινάει με την παρακάτω παράγραφο :

Μια φωτιά στον Πύργο Τριγωνίου, που θα ανάψει την 1η Ιανουαρίου 2012 ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης και θα παραμείνει αναμμένη όλο τον χρόνο, θα σηματοδοτήσει την επέτειο των 100 χρόνων της απελευθέρωσης της πόλης.

Ενάμιση μήνα περίπου αργότερα, στις 18/12/2011 η εξαίρετη δημοσιογράφος της Καθημερινής, από το γραφείο της Θεσσαλονίκης, Γιώτα Μυρτσιώτη γράφει ένα άρθρο με τίτλο “Μια έπαυλη γεμάτη με ιστορία και μνήμες”  γράφει :

Σε λίγες ημέρες η Θεσσαλονίκη ανοίγει τον φάκελο του εορτασμού για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωσή της. Μια μεγάλη φωτιά θα ανάψει στον Πύργο του Τριγωνίου, αλλά κανένα από τα κτίρια της πόλης δεν θα μπορούσε να αγγίξει την έναρξη της εκατονταετηρίδας της και να μεταφέρει τις τελευταίες συγκλονιστικές στιγμές που την οδήγησαν στην ελευθερία της, όσο η «έπαυλη» της Γέφυρας.

Πέντε ημέρες αργότερα διαβάζω στο Salonicanews του Δημήτρη Ασπροπούλη ένα άρθρο με τίτλο “Δεν θα ανάψει η φλόγα στον Πύργο του Τριγωνίου την 1η Ιανουαρίου του 2012” και μαθαίνω ότι :

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης ανακοίνωσε στο δημοτικό συμβούλιο ότι η φλόγα δεν θα ανάψει για τεχνικούς λόγους.

Τι θα πει τεχνικούς λόγους; Δεν βρίσκανε σπίρτα; Δεν μπορούσαν να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα για να αποτρέψουν κίνδυνο πυρκαγιάς; Δεν τους έδωσε άδεια η Εφορία Βυζαντινών  μνημείων;

Πόσο σοβαρή είναι η επιτροπή που ανακοινώνει δράση χωρίς να έχει εξασφαλίσει τα απαραίτητα; Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο θα “γιορτάσουμε” τα 100 χρόνια; Με την ίδια προχειρότητα που αντιμετωπίσαμε την πόλη όλα αυτά τα 100 χρόνια;

Το πρόβλημα δεν είναι κε Κωσταντινίδη αν θα γιορτάσουμε ΕΛΛΗΝΙΚΑ ή Τούρκικα αλλά αν θα γιορτάσουμε πολιτισμένα και με σοβαρότητα και όχι με φιέστες που παραπέμπουν στην χούντα ή δεν ξέρω που. Το πρόβλημά του κ. Κωσταντινίδη, όπως και όλων μας δεν είναι αν ο δήμαρχος είναι ψευτόμαγκας και φοράει σκουλαρίκι ή φερετζέ αλλά κατά πόσο κάνει σοβαρά την δουλειά για την οποία εκλέχτηκε. Η δουλειά  της αντιπολίτευσης στον Δήμο Θεσσαλονίκης, είναι να ελέγχει τον δήμαρχο ως προς την χρηστή ή όχι διακυβέρνηση του Δήμου και όχι αν φοράει φερετζέ, παντελόνια ή κιλτ. Θα περίμενα ο υπεύθυνος πολιτισμού της “δημιουργίας” να κάνει σκληρή, αλλά πολιτισμένη κριτική αλλά έτσι και αλλιώς έχω δει και άλλους “μουσικούς” που έχουν ασχοληθεί με τον πολιτισμό και δείξανε το ίδιο επίπεδο με αυτό του κειμένου του.

Αν  επικεντρώνεται η πολεμική της αντιπολίτευσης στο ύφος του Δημάρχου τότε στα σίγουρα χάνουμε τον έλεγχο του περιεχομένου των πράξεών του. Πράξεις που στην περίπτωση της φωτιάς στον Πύργο του Τριγωνίου δείχνουν πόσο γυμνός είναι ο βασιλιάς δήμαρχος

2 Responses to 100 χρόνια μοναξιάς

  1. Αυτό που συνέβη είναι ότι η 9η εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων δεν τους έδωσε άδεια να ανάψουν φωτιές στον Πύργο του Τριγωνίου. Το οποίο είναι και αναμενόμενο σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα του κόσμου. Αυτό που δεν είναι αναμενόμενο είναι η αποκατάσταση ενός μνημείου τα τελευταία 5 χρόνια (Πύργος Τριγωνίου), η μετατροπή του σε μουσείο μαζί με την αναμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου (7+ χρόνια) και η συνεχής άρνηση της πολιτείας να θεσει το συγκεκριμε΄νο μουσείο σε λειτουργεία. ΠΑρόλο που οι τουρίστες βρίσκονται σε συνεχή οργασμό κάθε φορά που βλέπουν τα τείχη της θεσσαλονίκης, το να λειτουργήσουμε το μουσείο των τειχών στον Πύργο του τριγωνίου μετά από τέτοια προσπάθεια προφανώς ειναι λεπτομέρεια. α και να μην το ξεχάσω, να λέμε και τα καλά. Μπράβο στις υπηρεσίες της 9ης εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και τον κο. Βασίλη Κονιόρδο που έτρεξε το πρόγραμμα χρηματοδότησης, σχεδίασε και επέβλεψε την υλοποίηση των ως άνω. Παρακάτ ω θα πάμε; ή απλά θα ανάβουμε φωτιές για τα 100 χρόνια;

  2. Pingback: Παγωμένη στον χρόνο | thess.gr