Η πόλη μπροστά αλλά με ποιόν;
Η 14η Ιουλίου ήταν σημαντική μέρα για 3 λόγους και για διαφορετικούς ανθρώπους. Για την φίλη μου την Κρίστι επειδή είχε γενέθλια, γιατους Γάλλους γιατί γιορτάζανε την επέτειο της κατάληψης της Βαστίλης και για τον κ. Ευθυμιάδη που είχε την “πρώτη” του στον αγώνα για την κατάληψη της δημαρχίας της πόλης.
Ο κ. Ευθυμιάδης έστησε μια συγκέντρωση έχοντας διαβάσει λάθη των αντιπάλων. Επέλεξε το “Ολύμπιον” και γιατί είναι στο κέντρο της πόλης όπου βολεύει και για ευθεία σύγκριση με την προηγούμενη συγκέντρωση του κ. Τζήκα αλλά και γιατί πιθανότατα είναι πιο φθηνό από τις αποθήκες του λιμανιού, που τόσο αγαπάει, και που είχε χρησιμοποιήσει ο κ. Μπουτάρης στην “πρώτη” του πριν 4 χρόνια.
Ο κ. Ευθυμιάδης σαν καλός οικοδεσπότης χαιρετούσε έναν – έναν όσους μπαίνανε στην αίθουσα, κατάφερα να ξεγλιστρήσω και κινήθηκα στην αίθουσα έτσι ώστε να βρω μια θέση με μια καλή γωνία λήψης. Παρατήρησα λοιπόν 2 πράγματα, ενώ έψαχνα για θέση. Το πρώτο ήταν ότι υπήρχαν θέσεις, στην πρώτη σειρά με ένα χαρτί στην πλάτη που έλεγε “Reserved” έτσι ώστε να καταλάβουμε όλοι ότι μεταξύ μας υπήρχαν 2 τάξεις πολιτών. Οι Πατρίκιοι και οι πληβείοι.
Το δεύτερο που πρόσεξα ήταν ότι στα καθίσματα πάνω ήταν αφημένες 4 σελίδες συρραμμένες. Η διακήρυξη της παράταξης και οι θέσεις του κ. Ευθυμιάδη. Αυτό που δεν κατάφερα να καταλάβω ήταν γιατί αυτά τα έντυπα ήταν τοποθετημένα κάθισμα παρά κάθισμα. Περίμενε τους μισούς μόνο; Λόγω κρίσης σκέφτηκε ότι δεν πειράζει θα τα διαβάζουν μαζί ανά δύο; Είναι οικολόγος και δεν ήθελε να καταστρέψει άλλα δένδρα; Κάτι άλλο;
Βρήκα την κατάλληλη κενή θέση και έκατσα γεμάτος απορίες περιμένοντας να ξεκινήσει. Έψαξα για wi-fi αλλά φαίνεται ότι αποτελεί πολυτέλεια για τους πολιτικούς της Θεσσαλονίκης και πολύ περισσότερο για κάποιον που έζησε την εποχή της γραφομηχανής. Αποφάσισα να δώσω λεφτά στην εταιρία της κινητής που έχω την σύνδεση και ξεκίνησα να τουιτάρω μα hashtag #efthimiadis . Η αίθουσα γέμισε πολύ γρήγορα με ανθρώπους διαφόρων ηλικιών. Δεν μπόρεσα να αναγνωρίσω πολιτικούς εκτός του προέδρου του ΕΚΘ και νομαρχιακού συμβούλου κ. Γιαννόπουλου και του δημοτικού συμβούλου του ΛΑΟΣ κ. Ακριβόπουλου.
Το πάνελ, για κάποιο λόγο κλασικό. Πέντε ομιλητές και ένας συντονιστής. Ο εκ Κοζάνης ορμώμενος, Αθηναίος Πάσχος Μανδραβέλης. Καταλαβαίνω την επιλογή δημοσιογράφου της καθημερινής, μια και με τα άρθρα του κ. Ευθυμιάδη που έχει φιλοξενήσει τους τελευταίους μήνες, θα μπορούσαμε να πούμε ότι τον έχει “χρεωθεί με 108”. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το μήνυμα που ήθελε να δώσει, πληρώνοντας έναν δημοσιογράφο για να έρθει από την Αθήνα και να συντονίσει 5 μονόλογους, γιατί μη μου πείτε ότι ήρθε τζάμπα ο κ. Μανδραβέλης; Θα μπορούσε να κάνει άνετα την δουλειά του ο κ. Ευθυμιάδης και με τον διευθυντή της “Κ” στην Θεσσαλονίκη, κ. Τζίμα που είναι καθόλα άξιος. Ο κ. Μανδραβέλης προσπάθησε στην εισαγωγή του να το ξεδιαλύνει λέγοντας ότι παρίσταται ως Κοζανίτης της Αθήνας που αγαπάει την πόλη. Τι απέγιναν άραγε, οι Θεσσαλονίκεις δημοσιογράφοι της Θεσσαλονίκης που αγαπάνε την πόλη;
Στην εισαγωγική του ομιλία ο κ. Μανδραβέλης μας ενημέρωσε ότι οι ομιλητές θα μιλήσουν από 10 λεπτά και μας είεπ ότι υπάρχουν δυο Ελλάδες η μια του παραγωγικού βορρά και η άλλη του αεριτζίδικου νότου, που όμως με ευθύνη των τοπικών πολιτικών ανδρών κατέληξαν να γίνουν ίδιες την δεκαετία του ’90 και ότι ελπίζει ότι η Θεσσαλονίκη θα μπορέσει να το αλλάξει αυτό. Υποθέτω ότι πιθανόν να εννοούσε με τον κ, Ευθυμιάδη στο τιμόνι, πιθανόν και όχι. Ξεκίνησε δίνοντας τον λόγο πρώτα στην καθηγήτρια Ιστορίας ΑΠΘ Μ. Σκαλτσά.
Η κα Σκαλτσά με μια τελείως βαρετή έως υπνωτική ανάγνωση του κειμένου της έπεσε στην λούμπα της σύγκρισης της πόλης με θαύματα άλλων δυτικοευρωπαϊκών πόλεων, επιλέγοντας, όπως όλοι οι …καλλιτέχνες, να αγνοήσει τις πολιτικοοικονομικές συνθήκες που επέτρεψαν αυτά τα θαύματα τις συγκεκριμένες χρονικές στιγμές. Προς τιμήν της ανέφερε, κάτι που πρώτη φορά άκουσα σε παρόμοια συγκέντρωση, το παράδειγμα του δημάρχου των Τιράνων.
Ας μου επιτρέψει μια παρατήρηση η κα Σκαλτσά. Είναι ωραίο να θέλεις να αναμορφώσεις και να αλλάξεις την πόλη σου, θα πρότεινα όμως να ξεκινήσει από κάτι πιο απλό. Ας αναμορφώσει την προσωπική της ιστοσελίδα, μια και παραπέμπει στο 1995. Η παρατήρηση είναι καλοπροαίρετη και άσχετη από την ομιλία της. Γίνεται από επαγγελματική διαστροφή.
Ο κ. Μανδραβέλης συνόψισε αυτά που είπε στα 10 λεπτά της η κα Σκαλτσά και έδωσε τον λόγο στην συγκοινωνιολόγο κα Αϋφαντοπούλου – Κλήμη να μας πει πως θα σωθούμε από το κυκλοφοριακό. Μου έκανε εντύπωση η βεβαιότητά της ότι δεν θα χρησιμοποιήσουμε ποτέ τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, δήλωση που έρχεται μετά από διαπιστώσεις αύξησης του κοινού που μετακινείται με τα λεωφορεία ύστερα από την αύξηση της βενζίνης. θα ήθελα να την ρωτήσω αν μετακινείται ποτέ με λεωφορείο αλλά δεν είχε νόημα. Ακούσαμε ενδιαφέρουσες απόψεις, αλλά ούτε μια στιγμή δεν ακούσαμε γιατί ενώ συμμετέχει σε ένα ινστιτούτο που απορροφά λεφτά από το ελληνικό δημόσιο και την ΕΕ, δεν κατάφερε να παρέμβει σωτήρια για την πόλη μέχρι τώρα. Αν δεν τους αφήσανε θα έπρεπε να το είχε καταγγείλει ήδη. Αυτό που όμως ακούσαμε και μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν η ευχές της προς τον κ. Ευθυμιάδη που της απηύθυνε εκ μέρους του Ινστιτούτου που εργάζεται. Είχε τέτοια εξουσιοδότηση; Μήπως δεν άκουσα καλά; Υποθέτω ότι η καταγραφή της εκδήλωσης που έγινε από τον κ. Ευθυμιάδη θα μπορέσει να λύσει το μυστήριο. Η παρατήρηση μου για την κα Σκαλτσά ισχύει και για την κα Αϋφαντοπούλου και το site του ινστιτούτου.
Ο κ. Μανδραβέλης συνόψισε την περίπου 10λεπτη ομιλία και έδωσε τον λόγο στον πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης Κ. Χαντζαρίδη, ο οποίος μπορεί να μην έχει προσωπικό site, αλλά ήταν ο μόνος που δεν χρησιμοποίησε γραμμένη από το σπίτι έκθεση και μίλησε από καρδιάς. Μάλλον ήταν λάθος του. Αφού στην αρχή προσπάθησε να ακουστεί μια και το μικρόφωνο είχε πρόβλημα, συνέχισε κλαιγόμενος για το χάλι των εμπόρων στην πόλη μας μίλησε γι’ αυτό που ονομάζει “εξωτερικό καταναλωτισμό” ουάου! Τι μαθαίνω ο αγράμματος. Τι εννοεί μας το εξήγησε. Το να φέρνουμε τουρίστες για να καταναλώνουν στα εμπορικά της Θεσσαλονίκης. Δηλαδή πως πας Λονδίνο να αγοράσεις από τα Χάροντς, να έρχεσαι στην Θεσσαλονίκη να αγοράσεις από του κυρ Μήτσου. Η επόμενη διαπίστωσή του ήταν ότι τα μαγαζιά της πόλης δεν ανήκουν σε ντόπιους. Φαντάζομαι ότι το ίδιο λέγανε και οι Εβραίοι έμποροι της πόλης για πολλά χρόνια μετά το ’12. Αυτό που δεν διευκρίνισε ήταν αν στο “ντόπιοι” βάζει τους μπαγιάτες, τους Θεσσαλονικείς και μετά το 12 ή γενικά τους Έλληνες. Μετά θυμήθηκε ότι για το χάλι του εμπορίου της πόλης φταίει το παρεμπόριο, που με νόημα είπε ότι θα πρέπει να φροντίσει η νέα δημοτική αρχή να “καθαρίσει” από την πόλη. Δυστυχώς όπως το είπε, είμαι σίγουρος ότι δεν το εννοούσε έτσι, στα αυτιά μου ακούστηκε ως “τελική λύση” για τους έρμους μαύρους που φωτογράφισε. Μετά θυμήθηκε και τις μαρίνες και έδεσε το γλυκό. Ο άνθρωπος ενώ φαινόταν συμπαθέστατος, ακούγονταν σαν ο τυπικός μίζερος πολίτης αυτής της πόλης που οι παρεμβάσεις θα πρέπει να έχουν άξονα μόνο το δικό του οικονομικό συμφέρον ή του κλάδου του. Αν κατάλαβα λάθος, τότε κάνατε κάτι λάθος κ. Χαντζαρίδη.
Συνόψισε πάλι ο κ. Μανδραβέλης και έδωσε το λόγο, για να διαβάσει την πράγματι καλή του έκθεση ο διευθύνων σύμβουλος του εκπαιδευτικού ομίλου “Βακάλης” Α. Βακάλης (αλήθεια όλοι μαζί ψωνίζεται τα site σας;). Ίσως σας είναι πιο γνωστός ο πατέρας του με τα περίφημα φροντιστήριά του αλλά και με την θητεία του ως ευρωβουλευτής της ΝΔ, μετά από την θητεία ως γραμματέας της Νομαρχιακής της ΝΔ.
Ο κ. Βακάλης μας διηγήθηκε μια ιστορία με την γιαγιά του, από όπου έβγαλε ένα δίδαγμα, μας είπε για την θητεία του στο Δ.Σ. της Helexpo για 6 χρόνια, υποθέτω όταν κυβερνούσε η ΝΔ και αφού μας είπε τις διαπιστώσεις του, έκλεισε ότι ο κ. Ευθυμιάδης πρέπει να βάλει το Εμείς πάνω από το Εγώ. Το κλείσιμο ενθουσίασε την διπλανή μου, που κατέγραφε τους χρόνους του καθενός, με αποτέλεσμα να φωνάξει μπράβο.
Αφού τον συνεχάρη για την έκθεσή του ο κ. Μανδραβέλης, έδωσε το λόγο στον κ. Ευθυμιάδη που προσπαθώντας να αποδείξει ότι το ΕΜΕΙΣ είναι πάνω από το ΕΓΩ, πήγε και μίλησε από το πόντιουμ και όχι από το πάνελ και δήλωσε ότι θα μιλήσει 20 λεπτά και όχι 10 όπως οι άλλοι. Well done.
Ενδιάμεσα μάλωσα με έναν διπλανό μου που θεώρησε ότι δεν σεβόμουν τους ομιλητές μια και έγραφα sms συνέχεια. Μου είπε ότι τον αγχώνω. Από το να του εξηγήσω περί twitter προτίμησα να τον συμβουλέψω να πάει σε ειδικό γιατρό να το δει το θέμα του άγχους. Δεν του έδωσα σημασία μετά και είπα να παρακολουθήσω την ομιλία.
Τι είπε; Πολλά. Θα σταθώ σε μερικά, τα υπόλοιπα υπάρχουν σε βίντεο και όταν ανεβούν θα βάλω και το Link. Κατ’ αρχήν ήταν το ίδιο σταθερός αλλά σαφώς πιο ήπιος με την ομιλία του στην εκδήλωση του κ. Τζήκα. Ξεκίνησε με την αναπόληση του παρελθόντος της πόλης. Το βρήκα λογικό. Όλοι μας αναπολούμε τα νιάτα μας. Αναφέρθηκε στο “Θεσσαλονίκη Αλλιώς” εξαίροντας την προσπάθεια σαν παράδειγμα του κάνουμε πολλά χωρίς να πληρώσει μια ο δήμος. Είπε μάλιστα ότι οι εκδηλώσεις”… ήταν στο πλαίσιο εορτασμού ενός περιοδικού, θα το πω, της παράλλαξης, το οποίο δεν το ήξερα μέχρι τότε…”. Έχω να κάνω δυο παρατηρήσεις/ερωτήσεις.
α) Διεκδικεί την Δημαρχία και δεν ξέρει ένα περιοδικό της πόλης με 20ετή ιστορία; Που ζει;
β) Πως είναι δυνατόν να μη το ξέρεις όταν στις 22/2, περίπου 3 μήνες πριν τις εκδηλώσεις έχεις ομιλητή τον εκδότη του περιοδικού σε ένα σωματείο στο οποίο είσαι πρόεδρος; Καλά και αυτός στα δεξιά σου στην φωτογραφία ποιος είναι;
Μα δεν είναι κακό να τον ξέρεις τον άνθρωπο. Στην ίδια πόλη ζούμε. Προς τι η δήλωση του ότι πριν τις εκδηλώσεις δεν τον ήξερα;
Σε ότι αφορά στο χρέος του δήμου, μας μίλησε για διαφάνεια και είπε ότι πιθανόν να υπάρχουν και ποινικές ευθύνες και ότι θα παρουσιάσει ειδικό πρόγραμμα για το χρέος όταν το μάθει ακριβώς. Επίσης αφιέρωσε ένα μεγάλο κομμάτι της ομιλίας του στο λιμάνι για το οποίο εξήγησε ότι έχει ιδαίτερη σχέση από την γέννησή του. Η ομιλία του τέλειωσε, ο κόσμος χειροκρότησε και μετά ο κ. Μανδραβέλης μας δήλωσε ότι το μικρόφωνο θα δοθεί στο κοινό για ερωτήσεις του ενός λεπτού.
Πρώτος πήρε το μικρόφωνο ο κ. Θωμάς Ακριβόπουλος, δικηγόρος και δημοτικός σύμβουλος με το ΛΑΟΣ. Από την αυτοπαρουσίασή του αντιλήφθηκα ότι μάλλον πήρε την θέση του νεκρού Ανέστη Κεραμυδά. Μας είπε ότι δεν ήταν ευχαριστημένος από την λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου και έκλεισε “δηλώνοντας την στήριξή του ” στον κ. Ευθυμιάδη. Αλήθεια αυτές τις συμμαχίες ψάχνετε κ. Ευθυμιάδη; Ερώτηση πάντως δεν έκανε.
Ακολουθήσανε άλλοι δυο που “σπατουλάρανε” τον κ. Ευθυμιάδη, κάνοντάς με να αποφασίσω να πάω στα γενέθλια της Κρίστι. Φτάνει όχι άλλο κάρβουνο.
Υ.Γ. Α, επίσης μια συμβουλή και σε σας κ. Ευθυμιάδη, από επαγγελματική διαστροφή. Το site σας το κάνατε, έπρεπε να το κάνετε τόσο χάλια; (facebook link) Έπρεπε να μας θυμίζει, στο χειρότερο βέβαια, αυτό του κ. Μπουτάρη; Έπρεπε να έχει το όνομά σας και όχι της παράταξης; Τι γίνεται με το εγώ και το εμείς ;
Pingback: Ημερολόγιο Διακοπών ΙΙ « We are not alone
Pingback: Η σύνθεση της ομάδας « Frappelections