Σύντροφοι, ας μην πλατειάζουμε σε ατελέσφορους καβγάδες

Κατόπιν της θυέλλης που έχει ξεσπάσει μεταξύ Σπίθας και Δήμου Θεσσαλονίκης, δηλαδή μεταξύ του μουσικοσυνθέτου Μίκεως Θεοδωράκη και του δημαρχέως ημών Ιωάννου Μπουτάρεως, σχετικώς με την τοποθεσία πραγματοποιήσεως της επικείμενης σπιθοσυγκέντρωσης, και της αρνήσεως του δήμου να παραχωρήσει την πλ. Αριστοτέλους, ίνα μην επιβαρυνθεί περαιτέρω απ’ τις συνεχόμενες συγκεντρώσεις, ιδίως μετά την τελευταίαν του Εργατικού Κέντρου, η οποία πραγματοποιήθηκε με… εξαιρετική επιτυχίαν το περασμένο Σάββατον (βλέπε φωτογραφία), και της απ’ την πλευρά του Δήμου αντιπροτάσεως παραχώρησης της πλ. Αρχαίας Αγοράς ή της παραλίας στα πέριξ του αγάλματος του Καραμανλή (ή τανκς), ο υπογράφων Πάνως, επιθυμών την ομόνοιαν και την επίλυσιν των όποιων μικροδιαφορών, μετατρεπόμενος εις γιοφύρι το οποίο ενώνει τους ανθρώπους και τις αντίπαλες όχθες, ένας μικρός οηές και γιε(σ)γιές (ναιναίκος, που λένε) στην υπηρεσία του κοινού καλού, αντιπροτείνει την πραγματοποίησιν της σπιθοσυγκεντρώσεως εις την πλ. Μακεδονομάχων – και θα σας εξηγήσω ευθύς αμέσως το διατί:
1ον. Η πλατεία Μακεδονομάχων έχει πάρει το όνομά της απ’ τους ήρωες του αγώνος κατά των κομιτατζήδων. Κυρίαρχη μορφή του αγώνος ήτο ο Παύλος Μελάς ο οποίος ηγωνίσθη ινγκόγνιτο με το όνομα Μίκης Ζέζας. Η σύνδεση μεταξύ του αγωνιστού Μίκη του παρελθόντος και του αγωνιστού Μίκη του παρόντος είναι κάτι παραπάνω από πρόδηλη.
2ον. Πλησίον της πλατείας Μακεδονομάχων ενυπάρχει ο ναός της Αχειροποιήτου, παρομοίως αχειροποίητο (και ουχί αχυροποίητον, όπως με προστάζει το διαβολάκι εντός μου) είναι και το κίνημα της Σπίθας, αχειροποίητον, ακηδεμόνευτον, αυτοδημιούργητον, ανεξάρτητον, ακομμάτιστον και όλα τα άλφα τα στερητικά που βάζει ο νους σας.
3ον. Πλησίον της πλατείας υπάρχει και η Βασιλική Ένωσις Θεσσαλονίκης, δεν έχει πολύ σχέση αυτό, αλλά είναι ενδεικτικόν του πρεστίζεος του προτεινόμενου εκ μέρους μου χώρου: εφόσον την αυτήν πλατείαν κοσμεί με την παρουσίαν της η γαλαζοαίματος ενωσις, θα πέσει ολίγη εις τους κοινούς θνητούς;
4ον. Εις πεζόδρομον πλησίον του προτεινόμενου χώρου υπάρχει το φημισμένο μαγεριό «Ο Γιάννης», ή όπως το λέγαμε παλαιά ημείς οι φοιτηταί «Η γιαγιά», τιμαί εξαιρετικαί, γεύσεις σπιτικαί, ταμάμ διά τον μεροκαματιάρη Σπιθέο, ο οποίος ενδεχομένως θα νιώσει μιαν λιγούρα κατά τη διάρκεια της συγκεντρώσεως. Για τους δε αμερικλανίζοντες Σπιθέους (που φαντάζομαι δεν είναι και πολλοί) στην παρακείμενη γωνία υπάρχει και παράρτημα γνωστής αμερικάνικης αλυσίδας ταχυφαγείου.
5ον. Εικάζω πως θα βρεθούν κάποιοι που θα αντιτείνουν ότι η πλατεία ετούτες τις ημέρες είναι κρυμμένη πίσω απ’ τις λαμαρίνες των έργων του μετρό, και πως διά τον λόγον αυτόν δεν ενδείκνυται διά τη συγκέντρωσιν του Μίκεως. Λάθος, αγαπητοί μου. Οι λαμαρίνες έχουν διττήν αποστολήν: είτε, σε περίπτωση μικρής προσελεύσεως, θα προστατέψουν την αποτυχία της συγκεντρώσεως από αδιάκριτα βλέμματα κακεντρεχών (μην ξεχνάτε άλλωστε την καββάδειαν ρήσιν «η λαμαρίνα, η λαμαρίνα όλα τα σβήνει») είτε σε περίπτωση λαοπλημμύρας οι λαμαρίνες θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να στηθούν οδοφράγματα.
Είναι, όπως λένε εις άπταιστον σοσιαλμιδιακήν διάλεκτον, μια γουίν – γουίν σιτσουέσιον.