Tedx Thessaloniki #2

April 3, 2011  |   Filed under: Άνθρωποι,Εκδηλώσεις,Στιγμιότυπα  |   Posted by:

Ναι ήταν το δεύτερο Tedx στην Θεσσαλονίκη και το γράφω γιατί πάρα πολλοί από αυτούς που βρεθήκανε εκεί χτες θα νομίζουν ότι το γεγονός ξεκίνησε με την δική τους παρουσία. Κανείς από όλους αυτούς δεν μπορεί και ίσως δεν θέλει να καταλάβει τι πέρασαν ο Ανέστης και η Κατερίνα ή Μακ κατά την διάρκεια της οργάνωσης του προηγούμενου Tedx όπου και ο προϋπολογισμός ήταν ανύπαρκτος αλλά και οι άνθρωποι δεν φτάνανε. Αυτή η εισαγωγή είναι αφιερωμένη μόνο σε όσους ήρθανε στην εκδήλωση για λόγους lifestyle και μόνο, για να τους δούνε. Πιστέψτε με υπήρξαν αρκετοί από το ντόπιο σύστημα, αλλά και άλλοι που δεν τους πιάνει το μάτι σου.

Αφού λοιπόν ξεκίνησα με την παραδοσιακή μου γκρίνια, ας τελειώσω το post μου με την ουσία. Η πιο άψογη διοργάνωση γεγονότος που είδα ποτέ μου στην Θεσσαλονίκη. Συγχαρητήρια στον Ανέστη Χατζηδιάκο, στην ομάδα, αλλά και στους εθελοντές τους. Τα ελάχιστα προβλήματα δεν ήταν ικανά να αλλάξουν την γενική εικόνα. Σίγουρα βοήθησε στην επιτυχία η μετατροπή του Tedx Thessaloniki σε Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία και έχοντας έτσι μια νομική υπόσταση που δεν είχανε πέρυσι, να μπορέσουν να συγκεντρώσουν τόσους πολλούς χορηγούς. Αν έπρεπε να βάλω ένα βαθμό στην οργάνωση της εκδήλωσης θα έβαζα 8 με άριστα το 10. Θα μπορούσα να έχω βαθμολογήσει πιο ψηλά την όλη εκδήλωση αν έλειπε η “τσόντα” της παρουσίασης του προέδρου του Ελληνο-αμερικάνικου επιμελητηρίου. Δεν ξέρω ποιοι λόγοι οδηγήσανε τους διοργανωτές να του δώσουν χρόνο εκτός προγράμματος, πάντως αυτό TEDx δεν ήταν με τίποτα.

Όσοι λοιπόν με βαριούνται αφόρητα, μπορούν να σταματήσουν την ανάγνωση γιατί θα συνεχίσω στην περιγραφή όλης της μέρας και στην κριτική των ομιλιών, που είναι άσχετη με την οργάνωση και που η ευθύνη βαρύνει κυρίως τους ίδιους τους ομιλητές για την επιτυχή ή μη παρουσία τους.

Ο χώρος

Ίδιος με την πρώτη χρονιά όμως αυτή την φορά όχι μόνο με 100-120 θέσεις αλλά διαθέσιμο όλο το Ολύμπιον για τους συμμετέχοντες. Στον πέμπτο όροφο λειτουργούσε έκθεση της neobium labs που δυστυχώς δεν πήγα να δω και ξέρω ότι ο φίλος μου ο Γιάννης θα μου το χτυπάει. Τα δυο καφέ ανοιχτά στην διάθεση του κοινού και ο χώρος έξω από το Ολύμπιον ένα απέραντο καπνιστήριο στα διαλείμματα. Τελικά η περσινή συγκυρία που μας οδήγησε στην χρήση του κτιρίου του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, απέδωσε καρπούς φέτος.

Το κοινό

Το θέατρο ήταν γεμάτο, δεν ξέρω τον ακριβή αριθμό των συμμετεχόντων, υποθέτω ότι θα το μάθουμε από το Tedx Thessaloniki κάποια στιγμή. Δεν ήταν τόσο το γεμάτο όσο το ότι συμμετείχε στα σημεία που οι ομιλητές ζητούσαν συμμετοχή κοινού και γελούσανε όπου έπρεπε, καμιά φορά ακόμα και αν δεν έπρεπε. Ακολούθησε τις οδηγίες όπως τους δόθηκε και χειροκρότησε όλους τους ομιλητές δείχνοντας ταυτόχρονα με την διάρκεια του χειροκροτήματος και τις προτιμήσεις του.

Τα κινητά αλλά και τα ipad δουλεύανε σε όλη την διάρκεια των ομιλιών είτε για twitting, είτε για φωτογραφίες.

Οι …επώνυμοι

Όπως είπα και στην εισαγωγή, υπήρξαν πάρα πολλοί που ήρθαν για να τους δούμε και όχι για να δουν. Κυρίως “επώνυμοι” αλλά και “ανώνυμοι”. Έτσι λοιπόν είδαμε τον Τζιτζικώστα και τον χάσαμε πολύ γρήγορα, τον Δ. Μπακατσέλο (πρώην ΔΕΘ, νυν Εμπορικό επιμελητήριο) γνωστό και από την αποτυχημένη προσπάθεια της εβδομάδας καινοτομίας, τον οποίο και χάσαμε στο πρώτο διάλειμμα, τον αντιδήμαρχο οικονομικών Χασδάι Καπόν που επίσης τον χάσαμε στο πρώτο διάλειμμα, τον Δήμαρχο Γιάννη Μπουτάρη που τον χάσαμε στο δεύτερο διάλειμμα και τον πρώην υποψήφιο δήμαρχο κ. Ευθυμιάδη, που προς τιμήν του έμεινε και συμμετείχε έως περίπου τα μισά του τρίτου και τελευταίου μέρους.

Σχεδόν ως το τέλος πρέπει να έμεινε και ο Αντιδήμαρχος πολιτισμού Σπύρος Πένγκας, ο οποίος όμως, αν δεν κάνω λάθος, ήρθε μετά το πρώτο διάλειμμα. Βγαίνοντας στο πρώτο διάλειμμα πέτυχα και την Εύα Καϊλή που φρόντισε να εξαφανιστεί γρήγορα. Στο δεύτερο διάλειμμα έπεσα και στον υιό Κούβελα, ξέρετε, τον δικηγόρο, που ο μπαμπάς του θέλει να τον δει βουλευτή.

Η ομάδα

Ο Ανέστης όπως και πέρυσι έτρεχε πάνω – κάτω αγχωμένος όπως πάντα. Η Κατερίνα προσπαθούσε να καλύψει τα κενά, ο Γιώργος τα έπαιρνε από μια κυρία ενώ η Τάνια ήταν με τους εθελοντές στην είσοδο. Ο Μάριος υποθέτω ότι έτρεχε με την τηλεοπτική κάλυψη και οι υπόλοιποι. Στο τέλος όλοι μαζί ανεβήκανε στην σκηνή για να εισπράξουνε το χειροκρότημα που τους άξιζε.

Η παρουσιάστρια

Έξω από τα νερά της η κα Ακριβοπούλου αντικατέστησε, όχι επάξια, την περσινή παρουσιάστρια Μανταλένα Καϊλή. Ντυμένη σαν μπουμπουνιέρα έβγαινε στην σκηνή προκειμένου να διαβάσει από τις κάρτες της αυτούς που παρουσίαζε, τρακαρισμένη και σαφώς έξω από το κλίμα.

Το πρώτο μέρος

Ο τίτλος του πρώτου μέρους ήταν “Adventures in the Unexplored” και είχε μια σειρά από 5 ομιλητές και μια performance από την Ακτίς Αελίου. Αυτό το μέρος είχε την καλύτερη, κατά την γνώμη μου, ομιλία της εκδήλωσης αλλά και μια από τις χειρότερες. Ας πάρουμε τους ομιλητές από την αρχή.

Gabriela Scheiner

Η Γκαμπριέλα είναι μια γνωστή περίπτωση που την έχει ακολουθήσει ο τοπικός τύπος πριν από πολλά χρόνια. Ήρθε από την χώρα της, την Αυστρία, το ’96 για να συνεργαστεί με την  αμαρτωλή πολιτιστική και βρέθηκε στις Πρέσπες για να αναπτύξει ένα Πολιτιστικό Φορέα. Η διήγησή της ήταν μια απλοποιημένη εκδοχή του πως το έκανε. Λέω απλοποιημένη γιατί είχα μια απορία που την εξέφρασα και στο twitter

Ωραία τα λέει η κα Σάινερ αλλά δεν μας λέει πως επέζησε τόσα χρόνια. Μήπως από ευρωπαϊκά κονδύλια; δεν είναι κακό #TEDxThess
Για να πάρω 2 απαντήσεις από το twitter πάλι :
@Argos_t ναι και από πόρους των ΟΤΑ… και κυρίως Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς .. την ξέρω χρόνια 🙂
@Argos_t Επίσης ήταν καλλιτεχνικός ατζέντης για χρόνια σε συνεργασία και με το Μέγαρο Μουσικής.. την βοήθησε πολύ
Έτσι μπορεί κάποιος να εξηγήσει πως δημιουργείς χωρίς να χρειάζεται να δουλέψεις για να ζήσεις. Βεβαίως τα παραπάνω δεν αλλάζουν την αξία του έργου της κας Scheiner αλλά καλό είναι να έχουμε μια ξεκάθαρη εικόνα. Η ομιλία της δεν μπορώ ότι με ενθουσίασε αλλά σίγουρα δεν ήταν άσχημη.

Η πλέον επιστημονική ομιλία αν και ομιλητής έκανε προσπάθεια να αποφύγει το ακαδημαϊκό ύφος, όχι πάντα πετυχημένα. Η ιδέα πολύ ενδιαφέρουσα η ομιλία ζωντανή αλλά όπως έγραψα και στο μοναδικό tweet που έκανα για την ομιλία του :
Ο κ. Κωσταντόπουλος στην σκηνη με αγγλική παρουσίαση και ελληνική προφορά #TEDxThess
Για κάποιο λόγο επέλεξε να μιλήσει στα Αγγλικά και νομίζω ότι έχασε αρκετά η ομιλία του. Δεν είναι ότι δεν τα μιλούσε αλλά είχε πολύ βαριά ελληνική προφορά που δυσκόλευε να καταλάβω πολλές φορές τι έλεγε.

Μακράν η καλύτερη και πιο εμπνευσμένη ομιλία του Tedx Thessaloniki. Ο κ. Παλαντζιάν, αφού μας ζήτησε να σηκώσουμε τα χέρια μας όσοι έχουμε σκεφτεί να φύγουμε από την χώρα, προσπάθησε να μας αποδείξει γιατί θα πρέπει να μείνουμε. Αν και έχω σοβαρές ενστάσεις στα επιχειρήματά του, ο τρόπος παρουσίασής τους ήταν εκπληκτικός. Λίγο έλειψε να με πείσει. Όπως πολύ σωστά έγραψε και στο twitter o thanosk σε απάντηση στον trianta :
“@Argos_t: Πολύ καλός ο Παλατζιάν #TEDxThess” Για να το λέει ο Θωμάς, φανταστείτε *πόσο* καλός είναι 🙂
@trianta υπερβολικά καλός…. Να τον προσλάβει η κυβέρνηση να πουλάει την χώρα @Argos_t
Πράγματι ο καλύτερος πωλητής που έχω γνωρίσει. Το χειροκρότημα στην ομιλία του ήταν το μεγαλύτερο σε διάρκεια από αυτό όλων των ομιλητών. Το κοινό αναγνωρίζει τους καλούς ομιλητές.

Η Ελένη είναι παλιά φίλη. Μια αξιόλογη ηθοποιός και πολύ καλός άνθρωπος. Η παρουσίασή της, αρκετά θεατρική, λειτούργησε και έπαιξε με το συναίσθημα, όχι η καλύτερή μου. Η περιγραφή της προσωπικής της περίπτωσης με το πως κατέληξε να καθοδηγεί την θεατρική ομάδων των τυφλών της Θεσσαλονίκης, είχε να κάνει περισσότερο με το πως αυτό λειτούργησε σ’ αυτήν προσωπικά και μου έλειψαν αναφορές για το πως άλλαξε τους ίδιους τους τυφλούς.
Κατάφερε να φέρει το κοινό στην δική της θέση πριν αποφασίσει να ασχοληθεί με την θεατρική ομάδα της Σχολής τυφλών. Η ομιλία της περιείχε και ένα διάστημα όπου το κοινό, το μεγαλύτερο ποσοστό του κοινού, είχε δέσει τα μάτια του με ένα κομμάτι μαύρο ύφασμα προκειμένου να προσομοιάσει τον κόσμο των τυφλών. Πολύ έξυπνο εύρημα.  Η αλήθεια είναι ότι στους περισσότερους που άρεσε όπως ήταν εγώ όμως, γνωστός γκρινιάρης ήθελα λίγο ακόμα. Δυστυχώς όμως το τέλος της ομιλίας δεν μου έδωσε αυτό που περίμενα, δεν πήρα την ιδέα που αξίζει να διαδώσω. Έμεινα περισσότερο με το συναίσθημα του μη βλέποντος και με ένα “σφίξιμο” στην καρδιά. Θα ήθελα κάτι ακόμα για να είναι μια  TED ομιλία. Την ελπίδα πιο καλά διατυπωμένη, ίσως. Ήταν πολύ κοντά στο να το πετύχει, αλλά κατά την άποψή μου ήθελε λίγο διαφοροποιημένο τέλος.

Ο Rob δουλεύει στην ΝΟΚΙΑ και ήρθε να μας μιλήσει για τα υλικά. Καλύτερα να καθόταν στην χιονισμένη Φινλανδία. Ακολουθούν ολίγα tweet. Δεν έχω να συμπληρώσω τίποτα.
“@Argos_t: Thomson όχι τόσο καλός #TEDxThess” +1
@Argos_t κι εγω τν βαρέθηκα…
@ValanTTis @Argos_t μα γιατί;
@MakisPan @argos_t γτ δν κατέληξε πουθενά!!!
@ValanTTis @Argos_t γιατί αρχισε από κάπου;

Ενώ στην αρχή μου δώσανε την εντύπωση ότι δεν είχανε προβάρει τις θέσεις τους, το τελικό αποτέλεσμα ήταν πάρα πολύ καλό. Ήταν απόσπασμα της παράστασής τους το χειμώνα που πέρασε.
Ένα απόσπασμα μπορείτε να δείτε στο παρακάτω video
Διάλειμμα

Ο κόσμος ανέβηκε προς τα πάνω να πάρει το σαντουιτσάκι του και το μάφιν μαζί με τον καφέ που ήταν προσφορά από τους χορηγούς, ενώ εγώ βγήκα έξω για να μιλήσω με φίλους που είχαν βγει για τσιγάρο. Οι διάφοροι πολιτικοί την κάνανε με ελαφρά πηδηματάκια

Το Δεύτερο Μέρος

Ο τίτλος του “DIfferent Together” και ξεκίνησε με video χαιρετισμών από άλλα Tedx προς αυτό της Θεσσαλονίκης. Οι ομιλίες ακολουθήσανε μι ημιτονοειδή καμπύλη και το αποκορύφωμα ήταν η πιο άσχετη , και κατά την γνώμη μου, αδικαιολόγητη παρουσίαση που έγινε ποτέ σε Tedx, αυτή του προέδρου του Ελληνοαμερικάνικου Επιμελητηρίου. Αλλά ας τους δούμε έναν- έναν

Ο Παναγιώτης ήταν ΤED Talk υλικό. Εμφανίστηκε στην σκηνή με το αναπηρικό καρότσι του, μίλησε για την περίπτωσή του αλλά και πως από ένας άνθρωπος που έμαθε να ορίζει και να φροντίζει τον παράλυτο εαυτό του μετατράπηκε σε έναν εκπαιδευτή για ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τα προβλήματα που αντιμετώπισε και ο ίδιος.
Μέσα από ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα με εθελοντές και τον ίδιο εθελοντή η “Άλλη Όψη” βοηθάει ανθρώπους να αντιμετωπίσουν την απάνθρωπη ζωή του ανθρώπου με κινητικά προβλήματα στην Ελλάδα. Σε κανένα σημείο της ομιλίας του δεν αισθάνθηκα την παραμικρή προσπάθεια του ομιλητή να τον λυπηθούμε. Ίσα- ίσα βγήκε στην σκηνή με ένα στυλ δεν μασάω τίποτα. Το μόνο που έμενε στο μυαλό του ακροατή ήταν η ελπίδα και η θετική ενέργεια που ξεχείλιζε ο Χρυσοβέργης. Από τις πολύ καλές στιγμές της όλης εκδήλωσης.

Μια χαρισματική ομιλήτρια με ανύπαρκτο θέμα. προσπάθησε και εκβίασε επιτυχημένα το γέλιο σε κάποια σημεία της ομιλίας της, η οποία ήταν ανούσια. Μας είπε τα αυτονόητα. Ίσως να ήταν καλή αν την έκανε στις αρχές του ’70. Το κορυφαίο σχόλιο στο twitter :
#TedxThess κ. Ντιβάνη, τη διαπίστευση τη φοράμε στο λαιμό.. όχι τόσο χαμηλά!
Στο τέλος μας αποτελείωσε και με βαρετές νουθεσίες. Εντάξει κυρία Διβάνη θα το φάμε το φαΐ μας.

Τι να πεις για έναν άνθρωπο που το twitter account του είναι @tim ; Τεχνολογικός συντάκτης στο FT στο Λονδίνο, μας  θύμισε ξανά ότι βρισκόμαστε σε Tedx. Πολύ καλός ομιλητής, ανθρώπινος, διασκεδαστικός μας μίλησε για τ0 Silicon Randabout κατά τα πρότυπα της Silicon Valley στο Λονδίνο όμως. Στην καταπληκτική του ομιλία, έκανε ένα φάουλ, ακούγωντας μάλλον τοπικούς συμβουλάτορες. Πρόσθεσε στο τέλος της ομιλίας του την πραγματικά ηλίθια ιδέα, προ δεκαετίας, του Τάσου Τζήκα . Το Sallonikon Valley. Τα λόγια φίλοι μου είναι εύκολα, στα έργα έχει αποδειχτεί ότι δεν γίνεται. Δεν έχει σημασία μόνο ποιος εφαρμόζει την ιδέα αλλά σε τι επιχειρηματικό κλίμα αναπτύσσεται. Απόδειξη η ανύπαρκτη Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας.
Η Τσόντα

Μετά την πραγματικά ζωντανή ομιλία του Brandshaw εμφανίστηκε, εκτός προγράμματος στην σκηνή ο πρόεδρος του Ελληνοαμερικάνικου εμπορικού επιμελητηρίου της Αθήνας κ. Γιάννος Γραματίδης για να μας “πουλήσει” τον διαγωνισμό καινοτομίας που κάνουνε. Δεν ήταν απλά fail η παρουσία του που προφανώς εξυπηρετούσε κάποιους προσωπικά (χορηγούς ή άλλους) αλλά ήταν fail ακόμα και για μικρότερα event όπως π.χ. το Opencoffee, σαν μορφή παρουσίασης.
Ο κ. Γραμματίδης, όπως κατάλαβα και από την ομιλία του, δεν ήταν από την αρχή στο TEDx αλλά ήρθε στην πόλη λίγο πριν μας μιλήσει. Την παρουσίασή του την χειριζότανε άλλο άτομο και διάβαζε μέσα από σημειώσεις, που από ότι θυμάμαι δεν επιτρέπεται. Το μόνο που συγκράτησα, σε αντίστιξη με τον προηγούμενο ομιλητή είναι το “ρουσφέτι” που ζήτησε και πήρε το Ελληνοαμερικάνικο επιμελητήριο, ώστε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός να βοηθήσει (διαδικαστικά) στην υλοποίηση της καινοτομίας του πρώτου βραβείου του διαγωνισμού. Βλέπετε κύριοι στην Αγγλία δεν χρειάζεται το ρουσφέτι στον πρωθυπουργό της χώρας προκειμένου να μη χρειάζεται να περάσουν 100 χρόνια και κύματα για να δημιουργηθεί μια startup.

Πολύ ωραίο όνομα, όμορφη γυναίκα, χάλια παρουσίαση. Την προλόγισε  η Ακριβοπούλου λέγοντας ότι είναι new media artist ενώ αυτή δηλώνει  new media public artist, όχι ότι είδα πουθενά τα new media βέβαια. Όταν μας ζήτησε να βγάλουμε το χαρτί και το στυλό από την σακούλα και να σχεδιάσουμε ότι μας ερχόταν στο μυαλό ενώ έκανε την παρουσίαση κόντεψα να πάθω συγκοπή. Πρώτη φορά έβλεπα new media artist με χαρτί και μολύβι, ιδίως μέσα σε μια αίθουσα πίτα στα εργαλεία και τους χρήστες νέων μέσων. Μετά κατάλαβα.
Το κακό με την Eileen ήταν ότι κουνιόταν πάρα πολύ μπρος πίσω και δυστυχώς ούτε η ομιλία της βοηθούσε να συγκεντρωθούμε. Από τις κακές στιγμές της εκδήλωσης. Ακόμα χειρότερη για τον διπλανό μου που πήρε την ζωγραφιά μου, όπως ζήτησε να κάνουμε η ομιλήτρια.
The Prism

Λίγο πριν το διάλειμμα το video του project The prism με τον νιγηριανό Έλληνα δεύτερης γενιάς στην Αθήνα, μας αποζημίωσε για την προηγούμενη κακή ομιλία. Πολύ όμορφη δουλειά.
Διάλειμμα δεύτερο

Χυμό από τον πρώτο και κατευθείαν έξω στον ήλιο να συζητήσουμε τις εντυπώσεις μας. Η παράλλαξη εκεί, δημοσιογράφοι της Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης αλλά και του FM102. Ο υιός Κούβελα πήγαινε πέρα δώθε για να τον δούμε και κάποιες …περσόνες την κάνανε διακριτικά.

Το Τρίτο Μέρος

Στις πέντε ακριβώς μπήκαμε για το τρίτο και τελευταίο μέρος. Ο κόσμος, παρ’ όλο που είχαν περάσει τόσες ώρες διψούσε και γι άλλο. Το Tedx Thessaloniki τους έκανε την χάρη με το τρίτο μπουκέτο, αυτό του “Found in the Future“. Η έναρξη είχε και ένα καταπληκτικό video, που ακολουθεί και που ενθουσίασε το κοινό


Ο Νίκος ήταν υλικό Tedx. πολύ καλός στην παρουσίαση του project τους, πολύ ενδιαφέρον το project τους. Η Νίνα δυστυχώς δεν το είχε. όχι μόνο δεν το είχε αλλά έκανε και το πιο απότομο τελείωμα ομιλίας που έχω δει ποτέ.
Δεν ήταν τίποτα τρομερό, άλλωστε η ιδέα τους ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα και το δείγμα της δουλειά τους πολλά υποσχόμενο. Σε σχέση με τον κ. Γραμματίδη το ντουέτο των ομλητών φαντάζανε σαν κουκουλοφόροι στην ίδια σκηνή με τον Πάγκαλο…
Ο κόσμος ρωτάει ο “Youtube” απαντάει. όχι το καλύτερο 5 λεπτο της εκδήλωσης, με τον Steve Groove σε ρόλο θεού ή Dr. Ruth, να απαντάει σε 5 ερωτήσεις που ψηφιστήκανε Online. Το video ήταν unlisted αλλά το url φαινότανε μια χαρά μια κι το βλέπαμε μέσα από browser και όχι full screen. Μικρό το κακό αλλά τουλάχιστον βλέπετε το video

Ένας έξυπνος επιχειρηματίας στην πιο άκυρη παρουσίαση. Η λέξη “Εγώ” πρέπει να ακούστηκε 60 φορές στα πρώτα 5 λεπτά. Μας παρουσίασε πόσο επιτυχημένος είναι και πόσο καλά κάνει την δουλειά του χωρίς να μας δώσει την TED διάσταση. Εκτός και αν ήταν ο ίδιος “the idea worth spreading”. Μας είπε για την Σπιρουλίνα έως ότι θεραπεύει και το Aids, άσχετα αν το video της εταιρίας του που μας έδειξε ξεκινούσε με το “Spiroulina is not a medicine”. Μας είπε ότι είναι Θεσσαλονικιός και το απέδειξε λίγο αργότερα :
“Με άρεσε το όνομα” όντως σαλονικιός ο Ζουλουμίδης #TEDxThess
Η ανούσια ομιλία του συνεχίστηκε ώσπου κατέληξα στο συμπέρασμα με το οποίο είδα ότι συμφωνήσανε και άλλοι :
Καλύτερα να καλλιεργείς παρά να μιλάς #TEDxThess
Ο Paul είναι ένας δημοσιογράφος που ανακάλυψε το twitter, αυτό που το κάνει σημαντικό είναι ότι δουλεύει στην Guardian, αλλιώς δεν θα ασχολούμασταν οι περισσότεροι μαζί του. μας παρουσίασε δυο case studies όπου με την χρήση του twitter κάνανε ερευνητική δημοσιογραφία στην Guardian, καταλήγοντας σε αποτελέσματα.
Δεν ξέρω αν αυτά ήταν καινούργια γνώση για του ς Έλληνες δημοσιογράφους, πάντως για την πλειοψηφία των χρηστών του twitter που ήταν παρόντες στην αίθουσα, δεν υπήρξε κάτι συγκλονιστικό στην ομιλία του. Την ίδια ακριβώς ομιλία είχε κάνει και μια μέρα πριν στα γραφεία της ΕΣΗΕΜΘ.

Τον βλέπω να ανεβαίνει στην σκηνή και το πρώτο που σκέφτομαι είναι : “Τι κάνει η τρελή με τα ταγάρια στην σκηνή του Tedx;”. Με αποστόμωσε με όλη του την παρουσίαση. Ο άνθρωπος είναι υλικό Tedx και η ομιλία του ήταν ενδιαφέρουσα. Το κλείσιμο των ομιλιών του Tedx ήταν ιδανικό. Ένας πολύ καλός ομιλητής με ένα ζωντανό και ανθρώπινο θέμα. Καταπληκτικός ήταν ο τρόπος που συνέδεσε την αρχαία Ελλάδα με την άποψή του, ότι όλοι έχουμε ένα ταλέντο. Θεωρεί ότι το ταλέντο έχει συναλλακτική αξία, άλλωστε οι αρχαίοι Έλληνες είχαν για νόμισμά τους το τάλαντο.
Δυστυχώς φεύγοντας από την σκηνή ο Falconer, η κα Ακριβοπούλου θεώρησε ότι θα έπρεπε να διαφημίσει την συνεργασία του με έναν φιλανθρωπικό οργανισμό της πόλης καθώς και την πρόεδρό του την κα Ιωάννου, που μας την έδειξε κιόλας, και να μας πει ότι είναι διαθέσιμοι για χορηγίες. Μάλλον είχε μπερδέψει τις εκδηλώσεις, δεν είμαστε σε εκδήλωση της Μαριάννας Βαρδινογιάννη.
Το κλείσιμο του Tedx έγινε με την Μαριέττα Φαφούτη  και με background πολύ ωραία video clip της αδελφής της. Η άποψή μου; Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο το παρακάτω tweet, αλλά περί ορέξεως… :
Γατάκια singing! Νιαρ! #TEDxthess
Το κλείσιμο



Όπως είθισται ο Ανέστης και η κα Ανδρεάδη φωνάξανε όλη την ομάδα στην σκηνή για να κλείσουν το ραντεβού με το κοινό για την επόμενη διοργάνωση. Το χειροκρότημα τους άξιζε με το παραπάνω. Αισθάνομαι τυχερός που μπλέχτηκα την πρώτη φορά με το Tedx και γνώρισα ανθρώπους σαν τον Ανέστη και την Κατερίνα, που αν και πιτσιρικάδες έχουν όνειρα και τα πραγματοποιούν. Αυτοί με την σειρά τους είναι τυχεροί που διευρύνανε την ομάδα τους και βρήκανε κατάλληλους συνεργάτες για να πετύχουν το αποτέλεσμα που απολαύσαμε χτες. Ελπίζω στην επόμενη διοργάνωση να με κάνουν να βαθμολογήσω έξω από την κλίμακα.
Καλή αντάμωση στο επόμενο
Υ.Γ. Φωτογραφίες στο flickr θα ανεβάσω μετά από το Tedx όπως υποσχέθηκα στον Ανέστη Έχοντας το οκ ανέβασα τις φωτογραφίες στο Flickr.