ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ “ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΙ” ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ
Δυστυχώς τα τελευταία γεγονότα στο χώρο του τύπου μου επιτρέψανε να γράψω για αυτά που θεωρώ στραβά με κίνδυνο να θεωρηθώ εμπαθής. Ίσα ίσα μερικοί από τους καλύτερους φίλους του ανθρώπου μπορεί να είναι δημοσιογράφοι :-). Πέρα όμως από κάθε αστείο τα πράγματα δεν πάνε και τόσο καλά στο παλιότερο συγκρότημα της πόλης μας. Οι εργαζόμενοι βρίσκονται εδώ και αρκετό διάστημα σε μια αντιπαράθεση με την διοίκηση, έχοντας το δίκιο με το μέρος τους. Σύμφωνα με τα λεγόμενά τους η εφημερίδα είναι 2η σε κρατικές διαφημίσεις αλλά εξακολουθεί να αδυνατεί (;) να πληρώσει στην ώρα της τα δεδουλευμένα τους. Η μισθοδοσία τους είναι ένα μήνα πίσω και παρ’ όλες τις παρεμβάσει της ΕΣΗΕΜΘ η διοίκηση φαίνεται να έχει καθιερώσει αυτό τον τρόπο πληρωμής.Οι δημοσιογράφοι διεκδικούνε αυξήσεις που θα έπρεπε να έχουν δοθεί εδώ και πολύ καιρό καθώς και τα Κυριακάτικά τους. Το ανέκδοτο που κυκλοφορεί στην εφημερίδα είναι :Για το μόνο που δεν μπορεί να μας κατηγορήσει κανείς είναι ότι είμαστε “πληρωμένοι” δημοσιογράφοι.Πέρα όμως από το μισθολογικό υπάρχει και ένα θέμα που άπτεται των συνθηκών εργασίας τους. Η λογοκρισία είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο στην καθημερινότητά τους. Από την επανέναρξη της λειτουργίας της εφημερίδας το 1998, έχει γίνει μια απεργία, με την ίδια διοίκηση, με αίτημα την επαναπρόσληψη συναδέλφου τους που είχε απολυθεί με το που γύρισε από το Ιράκ και ο οποίος έχει αποκατασταθεί και δικαστικά, και από ότι φαίνεται θα έχουμε και δεύτερη απεργία. Οι εργαζόμενοι στο συγκρότημα είναι ένα καζάνι που βράζει. Απ’ ότι φαίνεται αυτή τη φορά θα υπάρχουν λιγότεροι “αντιφρονούντες” σε ότι αφορά στην απόφαση που αναμένεται να πάρουν σήμερα στην συνέλευση των εργαζομένων, παρουσία του ΔΣ της ΕΣΗΕΜΘ