Η Θεσσαλονίκη μιας άλλης εποχής στο σήμερα

Κάποτε, πολύ κοντά στο σπίτι μου υπήρχε ένα παλιόσπιτο. Έτσι το λέγαμε τα πιτσιρίκια που όλο το τριγυρίζαμε. Πλάθαμε ιστορίες γύρω του και αμέτρητα παραμύθια. Δεν έμενε κανείς εκεί.

Μια μέρα θυμάμαι, όπως έσκαβα στα χώματα της αυλής του, βρήκα ένα παλιό μαχαίρι με μεγάλες γυαλιστερές πέτρες στη λαβή. Τρόμαξα όταν το είδα, το έδειξα στα υπόλοιπα παιδιά και το ξανασκέπασα με τα χώματα μέχρι να φωνάξω κάποιον μεγάλο να το δει. Φυσικά το μαχαίρι δεν ήταν εκεί όταν επέστρεψα και ποτέ δεν έμαθα την αξία του αλλά ούτε και την ιστορία του.

Το σπίτι αυτό δεν υπάρχει σήμερα. Έχει γίνει πολυόροφη πολυκατοικία. Μόνο στις μνήμες μου μπορεί να υπάρχει.

old house from thessaloniki

Αυτά σκεφτόμουν την ώρα που χάζευα ένα άλλο παλιόσπιτο της πόλης, μακριά από τη γειτονιά μου αυτή τη φορά. Το συγκεκριμένο είναι κατοικήσιμο ακόμα και σήμερα. Ζει μια γιαγιά μόνη της εκεί. Έκανε τσουχτερό κρύο μα δεν είδα να βγαίνει καπνός από την καπνοδόχο.

Το βλέπω συχνά αυτό το σπίτι. Αντιστέκεται ακόμα στις φαγάνες. Δε ξέρω για πόσο ακόμα θα καταφέρει να στέκει στη θέση του. Δεν είναι βλέπεις κάποιο δείγμα υψηλής αρχιτεκτονικής ώστε να κηρυχθεί διατηρητέο.

Κι ύστερα σκέφτηκα να κρατήσω την εικόνα του σπιτιού αυτού, μέσα σε μια φωτογραφία. Αυτή τουλάχιστον θα αντέξει στο χρόνο και δε θα φοβάται τις φαγάνες και τους εργολάβους.

Κι όταν ανέβασα τη φωτογραφία στο Flickr, θυμήθηκα εκείνες τις παλιές φωτογραφίες της πόλης που έγραφαν “ενθύμιον εν θεσσαλονίκη” και σκέφτηκα πως θα ήταν όμορφο να συγκεντρώσουμε παρόμοιες φωτογραφίες.

Σαν μια προσπάθεια να σώσουμε ένα μικρό κομμάτι της ιστορίας αυτής της πόλης. Το κομμάτι αυτό που ποτέ δε θα αναστηλωθεί. Το κομμάτι αυτό που δε θα υπάρχει στο αύριο.

12 Responses to Η Θεσσαλονίκη μιας άλλης εποχής στο σήμερα

  1. Pingback: magicasland » Κι όσο θα παίζω με παιδικά παιχνίδια