Το Δάσος Βάφηκε Κόκκινο

Και ξαφνικά προχτές, παραμονή της παγκόσμιας ημέρας δασοπονίας, οι περιπατητές στο δάσος του Σειχ Σου πέσανε πάνω στον “άρχοντα” της πόλης.
Σαν ένας νέος Βόγλης μαζί με τον Καζάκο, ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, κ. Β. Παπαγεωργόπουλος παρέα με τον αντιδήμαρχο πρασίνου και περιβάλλοντος κ.Μ. Τσούγκα, καβάλα στα άλογα του “Ράντζου 7”, επιθεωρήσανε τα “τσιφλίκια” τους. Μπορεί να αδικώ τις προθέσεις τους, αλλά όπως λέει και ένα ρητό, “ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος από καλές προθέσεις”.

Αποτελώντας ίσως ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, κατά την γνώμη μου αποτυχημένο, στα πλαίσια του εορτασμού της παγκόσμιας ημέρας της δασοπονίας, o κ. Παπαγεωργόπουλος, συνοδευόμενος από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο, καβαλήσανε τα άλογα και είπανε να κάνουν μια βόλτα στο δάσος, ή σε ότι έμεινε από το δάσος.

Οικονομική λύση για βόλτα στο δάσος. Δεν είμαστε όλοι άρχοντες…

Δεν αμφισβητώ την οικολογική συνείδηση του Δημάρχου, εξ’ άλλου γι’ αυτό και δεν μένει μέσα στην πόλη, αυτό που με ενοχλεί είναι αυτός ο συμβολισμός του “εποπτεύω πάνω από το άλογο”. Ίσως θα ήταν καλύτερα αν αντί για βόλτες με άλογα φρόντιζε να δημιουργήσει περισσότερους πνεύμονες πρασίνου στην πόλη χρησιμοποιώντας ότι ελεύθερο χώρο είχε στην διάθεσή του. Ίσως πιο σημαντικό από το να χτίσει το καινούργιο Δημαρχείο στο στρατόπεδο Τσιρογιάννη θα ήταν να κάνει πάρκο το χώρο. Ή ακόμα, μια και εμπλέκεται στην ΔΕΘ, θα μπορούσε να κάνει σημαία του την μεταφορά της έκθεσης εκτός πόλης και την χρήση του χώρου για την ανέγερση Δημαρχείου στην μέση ενός τεράστιου πάρκου ή …. αλλά ας αφήσουμε να μας τα υποσχεθεί για την επόμενη τετρατετία, αν ξαναθέσει υποψηφιότητα