Και το λουρί της μάνας

Έχουν συμβεί τόσα το τελευταίο διάστημα που δεν ξέρω από που να αρχίσω. Τελικά αποφάσισα να αρχίσω από το θέμα της Ζώνης Καινοτομιάς. Ήδη έχουν γραφεί πολλά και ενδιαφέροντα. Αυτό κάνει πιο έυκολο το έργο μου μια και μπορώ να αναφερθώ στα ήδη γραμμένα κείμενα και σας γλυτώσω από επαναλήψεις.

Ο Γιώργος ο Γάτος προσεγγίζει το θέμα στην Παράλλαξη, από την δική του σκοπιά και με το πάθος που τον διακρίνει για την επιχειρηματικότητα. Βλέπει ακόμη μια χαμένη ευκαιρία και επειδή, όπως και ο ίδιος λέει, δεν έχει εσωτερική πληροφόρηση, δεν μπορεί να καταλάβει γιατί τελικά δεν έγινε τίποτα. Αυτό που δεν βλέπω να αναρωτιέται ο Γιώργος  είναι το γιατί θα έπρεπε να υπάρχει ένα Δημόσιος φορέας όπως η ΑΖΚ. Δηλαδή τι παραπάνω μπορεί να προσφέρει από ιδιωτικούς φορείς;

Τώρα που το σκέφτομαι ίσως επίτηδες δεν αναφέρθηκε σε ιδιωτικές προσπάθειες. Τι να πει άραγε; Η περιοχή όπου ορίστηκε, γεωγραφικά σαν Ζώνη Καινοτομίας βρίθει θερμοκοιτίδων ή όπως λέει και ένα φίλος θερμοκοιλίδων. Όπως έχουν τα πράγματα, και δεν αναφέρομαι για μετά την κρίση, οι περισσότερες ιδιωτικές θερμοκοιτίδες αποδειχτήκανε έξυπνες real estate επενδύσεις των κατόχων τους, αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω πως εδώ και καιρό βρίσκονται άδειες από θερμοκοιτιζόμενες επιχειρήσεις, αλλά εξακολουθούν και έχουν κτίριά όπου νοικιάζουν γραφεία σε κανονικές επιχειρήσεις. Αν υπάρχει κάποια εξήγηση πολύ θα ήθελα να την ξέρω.

Μια από τις πιο σημαντικές Real estate επενδύσεις πρέπει να είναι η Τεχνόπολη του ΣΕΠΒΕ. Τεράστια έκταση γης, δωρισμένη από τον τότε υπουργό Άμυνας και σημερινό τρόφιμο των φυλακών Κορυδαλλού στον ΣΕΠΒΕ επί προεδρίας του κ. Τζήκα, σημερινού προέδρου του ΣΕΠΕ αλλά Προέδρου της ΔΕΘ. Σ΄αυτόν τον χώρο σήμερα πρέπει, αν θυμάμαι καλά να υπάρχουν 3-4 κτιρια αλλά θα σας πω ψέματα πόσες επιχειρήσεις. Πόσες από αυτές είναι καινοτόμες; Πόσες από αυτές είναι νέες;

Καμία από τις παραπάνω επιχειρήσεις, εννοώ με τις θερμοκοιτίδες, δεν θα είχε τον ρόλο της ΑΖΚ ο οποίος σύμφωνα με το site της ΑΖΚ είναι :

Στόχος της είναι η προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων και η φιλοξενία οικονομικών δραστηριοτήτων που επειδή επικεντρώνονται στη γνώση και τις τεχνολογίες αιχμής, μπορούν να δώσουν νέα ώθηση και προσανατολισμό στην οικονομία του τόπου.

Ναι αλλά τότε τι είναι οι θερμοκοιτίδες; Σύμφωνα με την ΕΣΕΕ είναι :

Παγκοσμίως με τον όρο Θερμοκοιτίδα Επιχειρήσεων (Business Incubator ή απλά Incubator) εννοείται μία εταιρεία η οποία παρέχει σε νέο-ιδρυόμενες και με προοπτικές γρήγορης ανάπτυξης εταιρείες χρηματοδότηση (σε μικρότερη έκταση από την αντίστοιχη που προσφέρουν τα VCs), χώρους και εξοπλισμό (όπως κτιριακές εγκαταστάσεις, έπιπλα, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τηλεφωνικές συσκευές, πρόσβαση στο internet, κ.λ.π), υπηρεσίες γραμματειακής υποστήριξης, συμβουλευτικές υπηρεσίες και υποστήριξη (όπως σε θέματα φοροτεχνικά, λογιστικά, νομικά, πληροφορικής, εξεύρεσης
προσωπικού, κ.λ.π), αλλά και ένα δίκτυο επαφών με πελάτες και προμηθευτές και σε αντάλλαγμα παίρνει ένα ποσοστό του μετοχικού κεφαλαίου και / ή πληρωμές από την νέο ιδρυόμενη εταιρεία.

Γενικά, η αποστολή του Incubator είναι να ιδρύσει και να μεγαλώσει την νέα εταιρεία τόσο ώστε αυτή να φτάσει με επιτυχία ως την πόρτα του VC για να ζητήσει πλέον, με σωστή υποδομή και επαγγελματική προετοιμασία, την πρώτη ευμεγέθη επένδυση που θα της επιτρέψει να αναπτυχθεί και να επιβληθεί στην αγορά. Η χρονική διάρκεια της επένδυσης του Incubator κυμαίνεται συνήθως μεταξύ των 6 και 18 μηνών. Στον ελληνικό χώρο, και μέσω της κρατικής – ευρωπαϊκής χρηματοδότησης του προγράμματος «Ελευθώ», έχουν ιδρυθεί και λειτουργούν κανονικά πλέον οι πρώτες ελληνικές «θερμοκοιτίδες» με την διεθνή έννοια του όρου

Αν δηλαδή κατάλαβα καλά, μετά τις θερμοκοιτίδες θα αναλάμβανε η ΑΖΚ. Οι θερμοκοιτίδες όμως στην χώρα μας πετύχανε; Τι αποτελέσματα, ορατά στην πραγματική οικονομία, δώσανε οι θερμοκοιτίδες που υφίστανται; Υπάρχει μέθοδος αποτίμησης της δουλειάς τους; Αυτό το λέω γιατί αν δεν δουλέψανε όπως έπρεπε και δεν παράγανε τα αναμενόμενα, τότε τι χρειαζόμασταν την ΑΖΚ; Πάλι όμως μπορεί να κάνω λάθος. Προσπαθώντας να βρω τι ακριβώς ισχύει στο εξωτερικό, δεν έβγαλα και άκρη, αλλά φαίνεται ότι το ίδιο πρόβλημα είχε και ο οργανισμός της ΑΖΚ μια και στο site τους κάτω από τον τίτλο “Παραδείγματα από αντίστοιχες Ζώνες Καινοτομίας του εξωτερικού” έχουν απλά ένα Α) και ένα Β) χωρίς κανένα παράδειγμα. Όπως πολύ σωστά παρατήρησε ο ΠάνωςΚ είναι ίσως επειδή τέτοια Ζώνη Καινοτομίας …δεν ξανάγινε.

Είναι αυτά αρκετά για να πούμε ότι δεν χρειαζότανε η Ζώνη Καινοτομίας; Όχι. Θεωρώ ότι όλη η ουσία βρίσκεται στο τμήμα του άρθρου του Γιώργου που λέει τα παρακάτω :

Ο δεύτερος ήταν τα κίνητρα ένταξης σε αυτήν, τα οποία ήταν καθοριστικά ώστε να γίνει ελκυστική η ένταξη εταιρειών του εξωτερικού ή της ημεδαπής. Σε αυτό το κομμάτι χρειάζονταν νομοθετικές ρυθμίσεις που θα περιελάμβαναν φορολογικά και αναπτυξιακά κίνητρα. Ειδικά οι αλλαγές στο φορολογικό πλαίσιο, σε μία χώρα που ποτέ δεν κατάφερε να το διατηρήσει σταθερό από τη μία χρονιά στην άλλη τα τελευταία 30 περίπου χρόνια, εν καιρό μνημονίου απέτρεπε την επιτυχή ολοκλήρωση του οράματος.

Αν όμως είχαμε νομοθετικές ρυθμίσεις και σταθερό φορολογικό καθεστώς, γιατί να χρειαζόμασταν έναν δημόσιο φορέα να “εποπτεύει” την καινοτομία;

Μα η απάντηση είναι απλή και βρίσκεται στην ρήση των αμερικάνων “Follow the money”. Η Σοφία Χριστοφορίδου στο site των United reporters βρήκε το κουράγιο και ακολούθησε το μονοπάτι των χρημάτων. Τι βρήκε;

Σύμφωνα πάντως με τους ισολογισμούς που δημοσιεύονται στα σχετικά ΦΕΚ, από τον Αύγουστο του 2007 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011 δαπανήθηκαν για τις διοικητικές δαπάνες του φορέα συνολικά 1.991.044 ευρώ!

Αυτό που έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι η κατανομή των χρημάτων, όπως βέβαια και το αστρονομικό ποσό που έπαιρνε ο πρώην Διευθύνων Σύμβουλος που έφτανε τα 12900 ευρώ το μήνα, για έναν φορέα χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο. Μάλιστα, περίπου τα μισά ήταν αποζημειώσεις για συνεδριάσεις του ΔΣ και τα λεφτά τα έπαιρναν:

Ποιοι έλαβαν αυτά τα χρήματα; Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται βιομήχανοι, επιχειρηματίες και καθηγητές πανεπιστημίων, που είχαν τοποθετηθεί στις τιμητικές θέσεις των μελών του ΔΣ ως εκ της θέσεώς τους αρμόδιοι για θέματα καινοτομίας, επιχειρηματικότητας και έρευνας.

Αλήθεια μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει στο τελευταίο Δ.Σ. ο π.χ. κ. Εδιάρογλου πως ακριβώς είναι αρμόδιος για αυτά τα θέματα; Αν θυμάμαι καλά είναι διαφημιστής με κύριους πελάτες Δήμους, κυρίως από το ΠΑΣΟΚ και έχει υπάρξει μάλιστα υποψήφιος στην τοπική αυτοδιοίκηση με σχήματα υποστηριζόμενα από το ΠΑΣΟΚ. Τον θυμάμαι όταν κατέβαινε με τον Χατζησάββα για νομαρχιακός σύμβουλος, αν θυμάμαι καλά το 2002, όπου μας εξηγούσε στο φυλλάδιό του γιατί έφυγε από το ΚΚΕ, μετά από τον ΣΥΡΙΖΑ και πως κατέληξε με τον Μπίστη στο ΠΑΣΟΚ. Στο ίδιο φυλλάδιο μας εξηγούσε ότι δεν είχε ακριβώς σπουδές αλλά είχε περάσει σεμινάρια στην Μόσχα. Υποθέτω με το ΚΚΕ… Βέβαια εδώ στόχος μου δεν είναι ο κ. Εδιάρογλου αλλά το όλο σύστημα της ΑΖΚ που ουσιαστικά υπήρχε για να μοιράζει λεφτά σε υμετέρους, να μην ρωτήσω βέβαια και για τον λόγο ύπαρξης των διαφόρων Δημάρχων, πρώην και νυν.

Έτσι λοιπόν σήμερα φτάνουμε να “κλαίμε” ή γενικά να διαμαρτυρόμαστε για μια χαμένη ευκαιρία της Θεσσαλονίκης. Αλήθεια όμως πέστε μου πραγματικά, πόσοι από σας είχανε ελπίδες ότι κάτι θα γίνει όταν από την αρχή αυτή η Ζώνη Καινοτομίας βαφτίστηκε “Αλεξάνδρεια”; Πόσες ζώνες καινοτομίας υπάρχουν στο εξωτερικό που λέγονται “Τσεγκισχάνεια Ζώνη Καινοτομίας” ή “Ναπολόντιος Ζώνη Καινοτομίας”; Τι σχέση είχε ο Αλέξανδρος μ ετην καινοτομία; Τι μήνυμα δίναμε; και μη μου πείτε για τον γόρδιο δεσμό. Αν θέλανε κάτι αρχαίο ας προτιμούσανε τον Οδυσσέα. Στο κάτω – κάτω  τις γραφής είχε φτιάξει και ένα καινοτόμο άλογο.

Όχι η πόλη, η χώρα δεν χρειάζεται δημόσιους οργανισμούς για να υποστηρίζουν την όποια καινοτομία και επιχειρηματικότητα. Θέλει σταθερό φορολογικό καθεστώς ευνοϊκά διακείμενο στις καινοτόμες επιχειρήσεις πάσης φύσεως, όχι μόνο τεχνολογικές, σε επιχειρήσεις που θα μπορέσουν να αλλάξουν, να βοηθήσουν την χώρα και να δώσουν ελπίδα και δουλειά στους κατοίκους της. Επίσης αν θέλουν να ορίσουν περιοχές ας επιλέξουν τα μη αστικά κέντρα μπας και ισορροπήσουμε ποτέ στην χώρα σε ότι αφορά την ανάπτυξη. Οτιδήποτε άλλο ονομάζεται αργομισθία.