Πάλι εδώ

Και ενώ ο κόσμος και η ζωή αλλάζει μέρα με τη μερα, όλο και πιο γρήγορα εγώ αφήνω να περνάνε έτσι ασχολίαστα τα γεγονότα και δεν έχω όρεξη να γράψω για τίποτα, έτσι και αλλιώς αυτοί που με διαβάζουν είναι οι συγγενείς και οι φίλοι μου.

Ίσως με επηρρέασε η παρότρυνση ενός άλλου blogger, που μου είναι συμπαθής, να σταματήσουμε να προσπαθούμε να σώσουμε τον κόσμο και να διαβάζουμε περισσότερο Blogs γυναικών που είναι ανώτερα από οποιουδήποτε άλλου. Βλέπετε υπάρχει ένας τύπος άντρα που μεγαλώνοντας έχει δυο σκοπούς. Ή να βρει μια “γκόμενα” να πηδήξει ή να σώσει τον κόσμο και να γίνει ήρωας. Αν βρει “γκόμενα” τότε δεν πα’ να πηδηχτεί και ο κόσμος. Έτσι και εγώ “Τον έφαγα τον παπά” και σταμάτησα, φοβήθηκα οτι ανήκα σ’ αυτόν τον τύπο του άντρα. Τι, να πουν ότι δεν έχω “γκόμενα”; Άρχισα λοιπόν να διαβάζω τους υπόλοιπους και… …και κατέληξα στο συμπέρασμα του ότι θέλω να γράφω.

Όχι φίλε μου για να σώσω τον κόσμο, γιατί “Αυτός ο κόσμος δεν θ’ αλλάξει ποτέ” αλλά για να σώσω τον εαυτό μου. Τόσο ποταπά είναι τα κίνητρά μου..