Ο Γιώτης πήρε τ’ όπλο του

Όλοι μας πιστεύουμε ότι με την Στρατιωτική παρέλαση μεταφέρονται, με τον πλέον επιβλητικό τρόπο, τα σημαντικότατα μηνύματα της Εθνικής μας υπερηφάνειας στις νέες γενιές, που τόσο ανάγκη έχουν τη σημερινή δύσκολη εποχή από τέτοιου είδους στηρίγματα.

Αυτό είναι απόσπασμα από την επιστολή του Νομάρχη Θεσσαλονίκης κ. Π. Ψωμιάδη προς τον Υπουργό Άμυνας κ. Σ. Σπηλιωτόπουλο όπου του ζητάει είτε λίγο είτε πολύ να αυξήσει τα πεζοπόρα τμήματα στην παρέλαση ώστε  “… να μπορούμε, κάτι που σίγουρα δικαιούμαστε όλοι εμείς οι Θεσσαλονικείς, να τιμούμε την ημέρα της Εθνικής Παλιγγενεσίας, όπως ακριβώς μας αξίζει. ” Θα μας επιτρέψει ο κ. Νομάρχης να διαφωνήσουμε μαζί του.

Ακολουθώντας την παράδοση των ρωμαίων αυτοκρατόρων και μετέπειτα των αυτοκρατόρων του Βυζαντίου, το νεότερο ελληνικό κράτος εξακολουθεί και σήμερα, όντας μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αρέσετε σε παρελάσεις και σε γιορτές που ενώ έχουν άλλο σκοπό εξυπηρετούν πολύ πιο”σκοτεινούς” σκοπούς.

Η ανάγκη “να δείξουμε πόσο ισχυροί είμαστε στους γείτονες που μας επιβουλεύονται” μας οδηγεί σε φιέστες του τύπου που θα δούμε στην επόμενη εθνική εορτή. Είχα την εντύπωση ότι ένα έθνος γίνεται ισχυρό, σήμερα με άλλου είδους ενέργειες. Πολύ περισσότερο ένα τόσο μικρό κράτος όπως το δικό μας.

Προφανώς ο κ. Νομάρχης πιστεύει ότι με το να ταλαιπωρήσει περισσότερους κληρωτούς, που δεν είναι η δουλειά τους οι παρελάσεις, θα καταφέρει να δώσει στηρίγματα στους νέους για να βρουν τον δρόμο τους. Ίσως να πετύχαινε περισσότερα να φρόντιζε να στηρίζει προσπάθειες όπως αυτές του ΟΚΑΝΑ αντί να τις πολεμάει. Εξ άλλου δεν είδαμε, μετά από τόσα χρόνια παρελάσεων να ξέρουν και πολλοί τι γιορτάζουμε σε κάθε τέτοια φιέστα…

Το πρόβλημα που θα προκύψει και που δυστυχώς θα το μεγαλώσουν και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα είναι πάλι αυτό των μαθητικών παρελάσεων και του ποιος θα κρατάει την σημαία. Από την εποχή του Μεταξά επικράτησε στις παρελάσεις, όπου “τονώνεται” το φρόνημά μας να συμμετέχουν και μαθητικά τμήματα. Είχαν προηγηθεί βέβαια, αρκετά χρόνια πριν, οι πρόσκοποι. Παρ’ όλο που τα τελευταία χρόνια έχουμε και αντιδράσεις εκπαιδευτικών είτε άμεσες είτε έντυπες, δεν έχει αλλάξει τίποτα. Ίσα – ίσα τα πράγματα έχουν γίνει πιο επικίνδυνα, μια και μέσα από το οικονομικό πρόβλημα του μέσου Έλληνα ξεπηδά και ένας λανθάνων ρατσισμός που εκδηλώνεται μέσα από την, φασιστικής νοοτροπίας, μαθητική παρέλαση και της ύπαρξης σημαιοφόρου.

Περιπτώσεις όπως τουΤσενάι ξεπήδησαν πάρα πολλές τα επόμενα χρόνια ως και χωριό της Ηλείας που στην δεκαετία του 80 είχε γίνει διάσημο γιατί κάτοικοί του ασελγούσαν σε ανήλικα αγόρια, επανήλθε στην επικαιρότητα γιατί οι “εθνικόφρονες” πολίτες του χωριού δεν μπορούσαν να ανεχτούν Αλβανίδα να σηκώνει την σημαία!!!

Έχω βαρεθεί κάθε φορά να βλέπω τα ίδια ρεπορτάζ με το ποιος θα σηκώσει την σημαία, έχω βαρεθεί να ακούω κάθε φορά την φωνή του κ. Φερέτη να μου εκθειάζει τις ένοπλες δυνάμεις. Έχω σιχαθεί να λυπάμαι τους έρμους στρατιώτες που περπατάνε με βηματισμό κάτω από τον ήλιο ή την βροχή, για να κάνουν τι; Να τιμήσουν τους νεκρούς και τους αγωνιστές; Όχι. Για να τιμήσουν τους ζωντανούς που έχουν στηθεί στην εξέδρα και που νομίζουν ότι αντιπροσωπεύουν τους νεκρούς. Αν ενδιέφερε σε κανέναν το να τιμηθούν οι νεκροί κάποιων αγώνων, δεν θα είχαμε καταστάσεις όπως αυτές του σκοπευτηρίου της Καισαριανής.

Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να τιμήσουμε αυτούς που παλέψανε γι’ αυτό τον τόπο. Τρόποι “σεμνοί και ταπεινοί”. Τρόποι που δεν περιλαμβάνουν παρελάσεις και πολύ περισσότερο παρελάσεις μαθητών. Η διαπαιδαγώγηση των νέων δεν γίνεται με παρελάσεις. Γίνεται με σωστή παιδεία και με προγράμματα που στοχεύουν στο να τους μάθουν να σκέφτονται και όχι να βηματίζουν με στρατιωτική πειθαρχία. Και να ακολουθούν προστάγματα χωρίς δεύτερη σκέψη.”Συλλογάται καλά όποιος συλλογάται ελεύθερα“.

Επειδή κινδυνεύουν, όσοι διαβάσουν το κομμάτι, να βγάλουν λάθος συμπεράσματα, θα ήθελα να πληροφορήσω τον κάθε αναγνώστη ότι και φαντάρος πήγα, 24 μήνες σαν δόκιμος αξιωματικός, αλλά και παρέλαση έκανα, όχι μόνο σαν φαντάρος αλλά και όσο ήμουν μαθητής Λυκείου, 2 χρονιές μαζί με τα στρατιωτικά τμήματα στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στην πόλη μας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μου άρεσε σε καμιά περίπτωση.