“Αλήτες, Ρουφιάνοι, Δημοσιογράφοι”, ποιό είναι το επάγγελμα;

Η πρόσφατη κρίση στον τύπο, που προήλθε από μεταφορά δήλωσης του προέδρου της ΕΣΗΕΑ, Μανώλη Μαθιουδάκη, σε επιτροπή της βουλής, από τον Θοδωρή Ρουσόπουλο στην συνεδρίαση της Βουλής, κατέδειξε για μια ακόμη φορά τη βρωμιά που επικρατεί στην “4η Εξουσία”.

Οι χρηματιζόμενοι δημοσιογράφοι δεν είναι καινούργιο φρούτο και σαφώς δεν είναι σπάνιο. Η δύναμη του μέσου που εργάζονται θεωρούν ότι μπορεί να περάσει και σε αυτούς. Ο κάθε ένας με την δύναμη της θέσης του. Ο αθλητικός θα γράψει για τον ατάλαντο ποδοσφαιριστή ότι είναι ο Μερεντόνα, θα πάρει το κατιτίς του και θα την βγάλει. Ο μάγκας ο δημοσιγράφος που γράφει λίγο πιο μπροστά θα κάνει την αρπαχτή του στην διάρκεια των εκλογών κάνοντας γραφείο τύπου, χωρίς να φαίνεται ούτε αυτός αλλά κυρίως ούτε και τα λεφτά.Σε παλιότερες εποχές ο χωροφύλακας έκανε βόλτα στην αγορά και του κάνανε “δώρο” οι καταστηματάρχες κάτι “..για τα παιδάκια σας, κύριε πόλισμαν..” ή “..για την κυρία σας.”. Όσο και να σας φαίνεται απίστευτο στην μικρή μας πόλη υπάρχει εν’ ενεργεία δημοσιογράφος, που κόπτεται για την “διαφάνεια” παντού, ο οποίος έχει μπει σε κατάστημα έχει σηκώσει χαλί και έφυγε χωρίς να πληρώσει. Προφανώς αυτό εμπίπτει στο “..για την κυρία μου..”.Ο χρηματισμός από το Δημόσιο είναι είτε έμμεσος είτε άμεσος. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι το ίδιο κατακριτέος. Είναι αλήθεια πως για το γραφείου τύπου του π.χ. Εργατικού Κέντρου δεν θα πάρεις  έναν δημοσιογράφο του πολιτιστικού αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα μπορεί να αρθρογραφεί σε εφημερίδα ή γενικά σε μέσο με θέμα τα συνδικαλιστικά. Μπορεί να είναι κατακριτέος ο χρηματισμός των δημοσιογράφων αλλά νομίζω ότι το όλο σύστημα τους ευνοεί. Συνήθως χαμηλοί μισθοί, χαμηλό επίπεδο μόρφωσης (αναφέρομαι σε όλα τα επίπεδα ) σε χώρους εργασίας όπου ο κάθε  ψωνισμένος μπορεί να βρεθεί σε θέση ισχύος έναντι των άλλων και να αποφασίζει ότι το γεγονός της Έναρξης του Σχολικού Έτους είναι γεγονός για πρωτοσέλιδο. Αντί να προσπαθήσουν να εξυγειάνουνε το σπίτι τους, προτιμάνε να ασχολούνται με τις βρωμιές των άλλων, μήπως και σκεπάσουν τις δικές τους ή μήπως και δημιουργήσουν νέα κορόϊδα για να τα αρμέξουν.Στο δίλημμα Φτωχός. τίμιος και ίσως σύντομα άνεργος δημοσιογράφος και πλούσιος, λαμόγιο και σίγουρος για τα επόμενα χρόνια, η απάντηση φαίνεται να είναι προφανής.