Νόμιμα και ηθικά αλά Θεσσαλονίκη 1997

Τι και αν πέρασαν 14 χρόνια από την διοργάνωση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης στην Θεσσαλονίκη επί Δημαρχίας Ντίνου Κοσμόπουλου.
Τι και αν η όλη διοργάνωση μας έχει αφήσει μια πικρή γεύση στο στόμα λόγο της χαμένης ευκαιρίας και της κακής διαχείρισης.
Τα καμώματα του Βουλγαράκη κατάφεραν να μας την θυμίσουν.
Ο Οργανισμός της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας υπάρχει ακόμα, είναι σε κατάσταση εκκαθάρισης επ’ αόριστον(!) και μας κοστίζει 500.000€ ετησίως.
Οι τρεις (3) εργαζόμενοι σε αυτόν αμείβονται με 52.000€ ετησίως. Ένας εκ των εργαζομένων είναι και ο κουνιάδος του πρώην υπουργού (ΦΕΚ 1348).
Οι άλλοι δύο άγνωστοι. Τα υπόλοιπα 350.000€ έξοδα του οργανισμού και αυτά άγνωστα μια και δεν υπάρχουν καν οι αντίστοιχες αναρτήσεις στο Πρόγραμμα Διαύγεια.
Το έργο που παράγει ο οργανισμός επίσης άγνωστο. Δεν υπάρχει ιστοσελίδα, δεν υπάρχουν καταχωρημένα τηλέφωνα στον ΟΤΕ. Ένας οργανισμός φάντασμα.

Την ώρα που η νέα διοίκηση του δήμου ονειρεύεται την διεκδίκηση τόσο της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας όσο και Biennale ακόμη μας κυνηγούν φαντάσματα του παρελθόντος. Οι Θεσσαλονικείς πρέπει να απαιτήσουν να ξεκαθαρίσει πλήρως η υπόθεση του ΟΠΠΕΘ και να αποδοθούν ευθύνες εκεί που πρέπει. Οι όποιες νέες διεκδικήσεις εκδηλώσεων  πρέπει να είναι ξεκάθαρες με αυστηρό προγραμματισμό και απολογισμό γιατί κανένας δεν ανεχθεί μια επανάληψη του 1997.
Οι ιθαγενείς αυτή την φορά δεν θα μείνουν ικανοποιημένη με μια συναυλία των U2 με όποιο κόστος.

ΥΓ. Επιπλέον πληροφορίες για το ‘έργο’ του ΟΠΠΕΘ σε σχετικό άρθρο της Μακεδονίας