33 σταθμοί και 33 χιλιόμετρα

Μέσα στην εβδομάδα έγινε μια ευρεία σύσκεψη ανάμεσα στην Αττικό Μετρό ΑΕ, τον υφυπουργό Γιάννη Μαγκριώτη και δημάρχους και φορείς του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης για το πολύπαθο έργο του Μετρό Θεσσαλονίκης. Οι ανακοινώσεις πολλές, ενδιαφέρουσες και φιλόδοξες.

• Ολοκλήρωση του βασικού άξονα μέχρι το 2015.
• Δημοπράτηση της επέκτασης μέχρι την Μίκρα μέσα στο 2011 και ολοκλήρωση της στο τέλος του 2015.
• Κατάργηση του αμαξοστασίου στην Πυλαία μια και θα κατασκευαστεί τελικά μόνο στην Μίκρα και η επέκταση ως την Μίκρα θα είναι έτοιμη το 2015.
• Το 2013 θα δημοπρατηθεί η γραμμή μέχρι τον Εύοσμο και το νοσοκομείο Παπαγεωργείου κατά μήκος της Οδού Λαγκαδά.
• Έναρξη σχεδιασμού γραμμής στην Δυτική Θεσσαλονίκη που θα εξυπηρετεί την Ξηροκρήνη, την Μενεμένη, τους Αμπελόκηπους, τον Εύοσμο και το Ελευθέριο – Κορδελιό.
• Έναρξη σχεδιασμού γραμμής που θα ξεκινά από το Πανεπιστήμιο στην Τούμπα και στη Χαριλάου που θα τελειώνει στη Ν. Ελβετία.
• Έναρξη σχεδιασμού για την επέκταση μέχρι το Αεροδρόμιο Μακεδονία από την Μίκρα.
• Συμφωνία με τον ΟΣΕ για την χρήση των γραμμών του τρένου έτσι ώστε το Μετρό να φτάσει στην ΒΙΠΕ και ΤΕΙ Σίνδου.
• Ολοκλήρωση όλων των παραπάνω επεκτάσεων μέχρι το 2018-2020 όπου οι το μετρό θα είναι 33 χιλιόμετρα και θα έχει 33 σταθμούς.

Όλα τα παραπάνω μπορεί να ακούγονται ωραία αλλά αν σκεφτεί κανείς τις συνεχείς καθυστερήσεις τα 5 πρώτα χρόνια του έργου που τίναξαν το αρχικό χρονοδιάγραμμα και σχεδιασμό στον αέρα, την αδυναμία συνεννόησης και εύρεσης γρήγορων λύσεων όπως στην περίπτωση των ενστάσεων του Άνθιμου σε σχέση με το Παπάφειο και την συνολική οικονομική δυσκολία στην οποία βρίσκεται η χώρα, πολύ φοβάμαι ότι τα 33 χιλιόμετρα και τους 33 σταθμούς θα τα δούμε σε 33 χρόνια.