Λίγο Γρασίδι, Λίγη Θάλασσα και τ’ Αγόρι μου.
…όπου όταν το αγόρι λέγεται Ατσαλάκωτος, τότε ό,τι και αν συμβεί επι δημαρχίας του είναι ύποπτο και κακό. Αλλά ας πάρουμε την ιστορία απο την αρχή: Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης αποφασίζει να ανασχεδιαστεί η νέα παραλία. Προκυρήσει Αρχιτεκτονικό διαγωνισμό. 2 Αρχιτέκτονες, οι Π.Νικηφορίδης και Μ.Κουόμο κερδίζουν τον Διαγωνισμό και προχωρούν σε σύνταξη μελέτης για τα “πάρκα” της Νέας Παραλίας Θεσσαλονίκης. Ενεργώντας μέσα σε αντίξοες συνθήκες (όπως είναι πάντα οι συνθήκες επι ελληνικού εδάφους για την αρχιτεκτονική) καταφέρνουν να δώσουν μια φρεσκια και διαφορετική άποψη από όσα έχει δει η θεσσαλονίκη τα τελευταία 50 χρόνια. Αμέσως όμως οι Θεσσαλλονικείς (όχι δεν είναι ορθογραφικό λάθος) στο πρώτο ίχνος μαρμάρου και μπετόν αρχίζουν να κατηγορούν και να κριτικάρουν το έργο γιατί δεν έχει λέει αρκετό πράσινο και αρκετό γρασίδι…
Μα και εκεί που έχει πράσινο και γρασίδι οι θεσσαλονικείς δεν πάνε : πχ κήποι του πασά πάνω από το Νοσοκομείο του Αγ.Δημητρίου (και μη πει κανείς οτι έχει ανηφόρα και θα κουραστεί…) η πχ στα γρασίδια του ΑΠΘ. Που ωρε ζαγάρια χρησιμοποιήσατε πάρκο (απο αυτά που έχουμε!!!) και γκρινιάζετε τώρα για την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου, ότι δεν το πασπάλισαν με αρκετό πράσινο?
Ξεκινώντας λοιπόν απο το αξίωμα οτι τελικά έχουμε τον Δήμαρχο που αξίζει στην μιζέρια μας, μιας και ακόμα και το ελάχιστα καλό το καταδικάζουμε πάμε να δούμε μαζί τα πάρκα της νέας παραλίας.
Τι είναι η παραλία οεο ?
Δημόσιος Χώρος. point finale. Δεν είναι πάρκο, δεν είναι γρασίδι, δεν είναι χώρος κριτικής. Πόσοι απο εσάς χρησιμοποιείτε τον Δημόσιο Χώρο, δηλ. περπατάτε, κάνετε βόλτα, skate, parkour και δεν συμμαζεύεται? Να σας πω? ελάχιστοι. Ο δημόσιος χώρος είναι εκεί για να χρησιμοποιείται. ας δούμε λοιπόν στις φωτός του Argos πως χρησιμοποιείται:

τι κάνει ο κόσμος μπαμπά?περπατάει...
Κήπος με ξύλινα πετάσματα που παραπέμπουν στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική, παγκους από μπετόν για καθίσματα.

τελικά τα παιδιά δεν αποδίδουν πολιτικές προεκτάσεις στο πράσινο
Δυο παιδιά αγνοούν πλήρως (και καλά κάνουν) την πινακίδα “μη πατάτε στο πράσινο”. Ίσως να μας δίνουν και την λύση στο “ζήτημα” της νέας παραλίας –αντί να κάνετε κριτική μήπως να χρησιμοποιείσετε και λίγο τα πάρκα?
Τρία κτίσματα που δεν έχουν αποδοθεί ακόμα σε χρήση. Υποθέτω οτι αν γίνουν καφέ και αναψυκτήρια θα πρέπει να κάψουμε όλο ο έργο απο άκρη σε άκρη αντί να πιούμε ένα νερό στη διάρκεια της βόλτας μας. Φυσικά την κριτική μας οι θεσσαλλονικείς δεν το σκεφτήκαμε, αλλά σκεφτήκαμε μόν τα …τραπεζοκαθίσματα, για τα οποία δεν διαμαρτυρόμαστε στον Δήμο οταν γίνεται καταστρατήγησή τους σε όλο το κέντρο της θεσσαλλονίκης, έτσι δεν είναι παιδιά ?

πως τολμάνε?
- πως τολμάνε?
Πως τολμάνε αυτή οι δυο να (oh my GOD!) ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ τον “λάθος” ποδηλατόδρομο και την “λάθος” χαραξή του ? Μα καλά, ζητήσαμε ποδηλατόδρομο, τον έφτιαξαν και μετά γκρινιάζουμε οτι και καλά η σηματοδότησή του δεν είναι …σωστή.

oh my god! κάποιος κάθεται στο παγκάκι αντί να κάνει κριτική!
Να υποθέσω οτι καθίσαν στο παγκάκι για να κριτικάρουν το άθλιο rendering του μπετόν? Να υποθέσω οτι η συνομιλία πάει κάπως έτσι:” Ναι σου λέω, το ’50 τα μπετά τα φτιάχναν καλύτερα από τώρα, χωρίς να βάζουν φιοριτούρες. Τσιμέντα πορτλαντ και ξερό ψωμί, σκέτα χωρις επιμίξεις ” — Ο συντηριτισμός μας θα μας φάει στο τέλος…

περπάτημα & skate

κλωβός faraday
Είμαι επίσης σίγουρος οτι κανένας μπαμπάς και καμία μαμά δεν θα έβαζε το παιδάκι του εκει…μέσα για να παίξουν σε ελεγχόμενο χώρο. Ο μπαμπάς και το παιδί που βλέπω στη φωτογραφία είναι προβοκάτσια του Argos στο Φοτοσοπ ΣΙ -ΕΣ- στα 4 για να υπονομεύσει τηνΔημαρχάρα μας.
Και για ν κλείσω το post που σίγουρα θα κλονίσει την εμπιστοσύνη του Oneiros και του Argos στην συλλογικότητα του Thess.gr, και θα κάνει όλους να πιστέψουν οτι ψηφίζω Παραπαμ-πραπαπα-Παπαραγεωργόπουλο: Πηγαίνετε εκεί έξω και κάνετε καμια βόλτα στην καλύτερη αστική διαμόρφωση που έχει (μέχρι τώρα) η Θεσσαλονίκη. Πάρτε το ποδήλατο, την γκόμενα, την σύζυγο τον σύζυγο, τον γκόμενο (οχι απαραίτητα ταυτόχρονα όλους αυτούς) γνωριστείτε με τους μετανάστες που θα κυκλοφορούν εκεί στομα, δώστε ένα ευρό στο πρεζάκι που θα κοιμάται στο γρασίδι, μια κουβέρτα στον άστεγο που θα πίνει νερό από τους κήπους, χαιρετίστε όσους περπατάνε στην λεωφόρο καρδιακού By-Pass στις 8 το πρωί, βγάλτε τον σκύλο βόλτα (αν δεν έχετε δεν ξέρετε τι χάνετε) πάρτε τα παιδιά, τα ξαδέρφια, τα ανίψια, και πηγαίνετε να πατήσετε το γρασίδι. Μην στεναχωρείτε τους αρχιτέκτονες με το να μην τα χρησιμοποιείτε. Για τις πιο πάνω χρήσεις τα φτιάξανε, όχι ως στόχο κριτικής.
ΥΓ1: Τα λάθη στο κείμενο είναι δικά μου, στις φωτος του Argos.
ΥΓ2 : Το κείμενο επίτηδες έχει όση λιγότερη αρχιτεκτονική μπορώ να βάλω. Γιατί ανακάλυψα οτι όσο καλά και να κάνω αρχιτεκτονική κριτική μερικοί δεν καταλαβαίνουν.
ΥΓ3: οι κολωτούμπες στο γρασίδι επιτρέπονται.
ΥΓ4: Φιλιά Μπραδερς, όπως θα έλεγε και ο Dark.
ΥΓ5: Disclaimer — Σε αυτό το ποστ δεν ενοχλήθηκε, ούτε έγινε επίθεση, ούτε υπέστη βιολογικό πόλεμο ο Oneiros. Τα γράφω γιατί κυκλοφορούν κάτι επικίνδυνες φήμες 🙂
ΥΓ6: Let the Flame wars begin!
14 Responses to Λίγο Γρασίδι, Λίγη Θάλασσα και τ’ Αγόρι μου.