Λένε ότι
“Το τελευταίο καταφύγιο κάθε άθλιου είναι ο πατριωτισμός”.
Στις 7:00 είχανε μάζωξη από τις 5:00 γινόταν της μουρλής στους δρόμους. Δεν ξέρω πόσους μαζέψανε, μπορεί και πολλούς. Δεν με νοιάζει. Οι λύσεις δεν βρίσκονται με εμβατήρια σημαίες και φειγ βολάν. Δεν ξέρω αν με το να μαζευτούν 1000, 10000 ή 1000000 μπορούμε να αλλάξουμε κάτι. Σε μια χώρα όπου οι επενδύσεις μας θα έπρεπε να είχαν αγοράσει την κυβέρνηση, προσπαθούμε να επιβάλλουμε την συνταγματική τους ονομασία με συγκεντρώσεις, εμβατήρια και λόγια. Δεν γίνεται εξωτερική πολιτική έτσι.
Δεν είχαν την ίδια άποψη οι συμμετέχοντες.
Κάθε φορά θα πρέπει να δικαιολογώ γιατί είναι μαζεμένοι όλοι εδώ σ’ αυτή την πόλη.
Pingback: Μια Κυριακή σαν τις άλλες « We are not alone