Κακή εκπαίδευση

Και ενώ ξεκινάς να πας για δουλειά εκτός Θεσσαλονίκης γυρνάς και αρρωσταίνεις. Αρρωσταίνεις όχι γιατί είναι μολυσμένη η ατμόσφαιρα, αλλά γιατί βρωμάνε οι άνθρωποι. Σκέφτεσαι ωσπού μπορούν να φτάσουν και τελικά βλέπεις ότι δεν υπάρχει πάτος.Και σαν επιστέγασμα αυτών έρχεται η αδυναμία σου να κάνεις κάτι. Αδυναμία που προέρχεται από τις ανάγκες σου και της οικογένειάς σου. Από την μια θέλεις να ξεράσεις και από την άλλη πρέπει να κυττάς αλλού για να ζήσεις την οικογένειά σου

Γυρνώντας από επαγγελματική έξοδο πέρασα από εταιρία όπου δουλεύει φίλος μου. Μέσα στα τόσα που είπαμε μιλήσαμε και για τον μεγαλύτερο αδελφό του που αφού πέρασε μια μεγάλη περιπέτεια ανεργίας, αν και αξιόλογος επαγγελματίας. Βέβαια η ηλικία του είναι ένα εμπόδιο για την δουλειά που κάνει. Με τα πολλά βρήκε μια δουλειά από όπου για πολλούς λόγους θέλει επειγόντως να φύγει. Ο σημαντικότερος είναι ότι στην δουλειά του όπου υπάρχουν αρκετά μικρά παιδιά, σημαίνων πρόσωπο “βγάζει” τα γούστα του με την ανοχή “πνευματικών” ανθρώπων αλλά και της διοίκησης. Ο καθένας, για τον δικό του λόγο, που δεν μπορώ να καταλάβω, καλύπτει τα αίσχη.Το πρόβλημα δεν είναι στην καταγγελία αλλά στο αν μπορεί αυτός ο άνθρωπος να παλέψει μεταξύ της απέχθειας και ίσως και της συνενοχής, έστω και παθητικά, σ’ αυτές τις πράξεις, και της υποχρέωσης αλλά και ανάγκης να αναθρέψει τα δικά του παιδιά.Είναι εύκολο να κατηγορήσω, όμως το πραγματικά δύσκολο είναι να ζήσω αυτό το δίλλημα. Θα προσπαθήσω πρώτα να επιβεβαιώσω την πληροφορία και ύστερα μαζί με φίλους να το σταματήσουμε, αν μπορέσουμε…

Υ.Γ. Οι γενικότητες στην ιστορία οφείλονται στο ότι προς το παρόν άκουσα κάτι. Όταν θα έχω καλύτερη πληροφόρηση, όπως καταλαβαίνετε θα πω και ονόματα.