O Λευκός Οίκος της Θεσσαλονίκης
Εδώ και αρκετό καιρό συμμετέχω σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα, κατά την γνώμη μου, ελληνικά group στο facebook. Αυτό της «Άγνωστης Θεσσαλονίκης». Ενδιαφέροντες άνθρωποι, ενδιαφέρουσες απόψεις και πάνω από όλα με ενδιαφέρουσες ιστορίες των κοινωνικών ομάδων της πόλης αλλά και των κτιρίων της.
Μια πόλη όμως, ζωντανή τόσους αιώνες, δεν έχει μόνο να δείξει την συλλογική ιστορία των κοινοτήτων που την κατοικούσαν ούτε μόνο την ιστορία των κτιρίων της. Υπάρχουν πάρα πολλές μικρές ιστορίες που συνδυάζονται για να δημιουργήσουν την μεγαλύτερη εικόνα, την γενική ιστορία της.
Μια τέτοια ιστορία θα προσπαθήσω να διηγηθώ εδώ, μια ιστορία κάποιου άλλου, με τα στοιχεία που μου έχει δώσει ο ίδιος. Ακριβώς επειδή δεν είναι δική μου δεν μπορώ να επιβεβαιώσω την αυθεντικότητά της όλων όσων περιγράφει.
Το 2007 προσφέρθηκα να βοηθήσω έναν φίλο να πουλήσει την υπηρεσία δημιουργίας internet site στην εφημερίδα «Μακεδονία». Όχι μόνο το πούλησα αλλά βρέθηκα, για λόγους που δεν θα τους αναφέρω μια και δεν έχουν σχέση με το κείμενο, να είμαι IT Manager στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό. Το site ξεκίνησε να λειτουργεί τον Μάρτιο του 2007, 9 χρόνια μετά την επανέκδοση της εφημερίδας και περίπου 14 μετά την πρώτη εμφάνιση της εφημερίδας στο Internet το 1995. Η εφημερίδα που πρώτη στην Ελλάδα βγήκε στο Internet κατέληξε να είναι η τελευταία που απόκτησε παρουσία στον θαυμαστό νέο κόσμο.
Όπως και σήμερα, έτσι και τότε η διοίκηση, που παραμένει η ίδια, δεν κατάλαβε την σημασία του μέσου και ανέθεσε την λειτουργία του σε έναν (1) δημοσιογράφο με την δική μου υποστήριξη. Λειτουργώντας λοιπόν με αυτό τον τρόπο αρχίσαμε να έχουμε επισκέψεις, που μέρα με την ημέρα ανέβαιναν. Ο κόσμος επικοινωνούσε μαζί μας για διάφορα θέματα μέσα από την e-mail διεύθυνση επικοινωνίας που διαχειριζόμουν εγώ, προωθώντας τα στον κατάλληλο συντάκτη, προκειμένου να απαντήσει.
Το καλοκαίρι του 2007, τέλη Ιουλίου, έλαβα το αρχικό mail από έναν ομογενή του Καναδά, με την υπογραφή Jim Jelios μέσα από την φόρμα επικοινωνίας του site. Ο κ. Τζέλιος αρχικά ρωτούσε αν δεχόμασταν μηνύματα στα Αγγλικά και στην συνέχεια με δεύτερη επικοινωνία, μέσω mail αυτή τη φορά, μας εξηγούσε τι ακριβώς ήθελε δίνοντάς μου και τις αντίστοιχες φωτογραφίες, τις οποίες παραθέτω μέσα στο μεταφρασμένο γράμμα. Οι φωτογραφίες προφανώς είναι ιδιοκτησία του κ. Τζέλιου εκτός από αυτές που βρήκα στα αρχεία της εφημερίδας και ανήκoυν στην εφημερίδα. (Το αρχικό του κείμενο το παραθέτω στο τέλος του post)
Γεια σας
Τα ελληνικά μου δεν είναι αρκετά καλά.
Θα ήθελα να μάθω αν τα αρχεία σας αναφέρουν τους παππούδες μου.Ο παππούς μου από την πλευρά του πατέρα μου (Γεώργιος Τζέλιος) ήταν μακεδονομάχος και έπρεπε να εγκαταλείψει το χωριό του, το Βογατσικό (σ.μ. Καστοριάς) το 1907. Εγκαταστάθηκε στο Μόντρεαλ και έμεινε εκεί μέχρι το 1926 ή 1927.
Όταν γύρισε εγκατέλειψε το χωριό και πήγε στην Θεσσαλονίκη. Έχτισε 3 πολυκατοικίες, μια εκ των οποίων ήταν γνωστή ως «ο Λευκός Οίκος» στην Τσιμισκή 81. Θα ήθελα να μάθω αν υπάρχει κάποια αναφορά σ’ αυτόν, στην εφημερίδα σας τα έτη 1926 ή 27. Νομίζω ότι η εφημερίδα ξεκίνησε το 1926 (σ.μ. εδώ έκανε λάθος η εφημερίδα ξεκίνησε το 1911).
Ο παππούς μου από την πλευρά της μητέρας μου (Πασχάλης Γκίνης) εκπαιδεύτηκε στο Τουρκικό στρατιωτικό κολλέγιο στην Κωνσταντινούπολη και κάποια στιγμή, στις αρχές της δεκαετίας του 20 ήταν αντιπρόσωπος Γερμανικών εταιριών (ασφαλειών;) στην Θεσσαλονίκη .
Μου έχουν πει ότι κατείχε ένα από τα πρώτα αυτοκίνητα στην Θεσσαλονίκη. Υπηρέτησε στον στρατό ως μεταφραστής.
Ήταν τοποθετημένος στον Στρατηγό Alexander βοηθώντας τους Βρετανούς στρατιώτες να εγκαταλείψουν την Θεσσαλονίκη.
Η κόρη του, Μαρίκα, η μητέρα μου, αρραβωνιάστηκε τον πατέρα μου Νικόλαο Τζέλιο το 1929. Η αναγγελία και η φωτογραφία της πιθανόν να υπάρχει στην εφημερίδα σας.
Θα εκτιμούσα οποιαδήποτε παλιά αποκόμματα που αφορούνε αυτούς τους ανθρώπους .
Σας ευχαριστώ
Δ. Τζέλιος
Το mail το έδωσε σε τουλάχιστον πέντε συναδέλφους μου, δημοσιογράφους, στην εφημερίδα. Δυστυχώς κανένας δεν μπόρεσε να κάνει κάτι μια και τότε δεν υπήρχαν ηλεκτρονικά αρχεία. Από την αρχή της χρονιάς προσπαθώ να βρω μια άκρη στα ηλεκτρονικά αρχεία της εφημερίδας στο site της Εθνικής Βιβλιοθήκης αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να βρω την αναγγελία γάμου ή αρραβώνων.
Μπόρεσα όμως και βρήκα μερικά στοιχεία για τον Πασχάλη Γκίνη και για μια Μαρίκα Γκίνη, χωρίς να είμαι σίγουρος αν πρόκειται για την ίδια.
Τώρα π0ιο είναι το κτίριο που είχε στις αρχές το όνομα “Λευκός Οίκος” το βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία
Geia sas
Ta ellinika mou den einai arketa kala.
I wish to know whether your archives would have mention of my grandfathers.
My paternal grandfather (Georgos Tzelios) was a makedonomachos and had to leave his village of Vogatsiko in 1907. He established himself in Montreal and remained there until 1926 or 1927.
When he returned he left the village and went to Thessaloniki. He built 3 appartment houses, one was known as “o lefkos oikos” at Tsimiski #81 (See photos) I would like to know whether there is any mention of him in your paper in the years 1926 or 27. I believe the paper started in 1926.
My maternal grandfather (Paschalis Guinis) was educated in a Turkish military college in Constantinople and at some time in the early ’20s was in Thessaloniki representing German companies (Insurance ?) in Greece. I was told that he had one of the first automobiles in Thessaloniki. He served in the army as a tranlator. He was cited by General Alexander for helping British soldiers leave Thessaloniki.
His daughter, Marika, my mother, was engaged to be married to my father, Nicholas Tzelios in 1929. The announcement and her photo may have appeared in your paper
I would appreciate any old clippings concerning these people.
Sas euxaristo
D. Tjelios