Ο κατήφορος
Πέρυσι, πριν φύγω μετανάστης στην χώρα του εχθρού, πρόλαβα την έναρξη των Δημητρίων, στον χώρο μεταξύ του παλιού και του νέου κτιρίου του μεγάρου μουσικής. Μια συμπαθητική προσπάθεια αλλά δυστυχώς δύσκολη να την ευχαριστηθείς εξ αιτίας της ταυτόχρονης performance των διαφόρων συγκροτημάτων. Η τότε νέα επιτροπή των Δημητρίων, 2 εκ των οποίων φαίνονται στην φωτογραφία που τράβηξα τότε προσπάθησε να δώσει μια διαφορετική άποψη για τον θεσμό δυστυχώς δεν μπόρεσα να δω και τίποτα άλλο μια και μετά από λίγο μετανάστευσα.
Στην επιτροπή συμμετείχε και η Ιφιγένεια Ταξοπούλου, Θεατρολόγος. Την Ιφιγένεια την ξέρω προσωπικά από το 1999-2000 μια και είχαμε κοινούς φίλους. Το βιογραφικό της είμαι σίγουρος ότι όλο και κάπου θα το βρείτε, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας. Η Ιφιγένεια παραιτήθηκε σήμερα 10/7 από την θέση της με μια επιστολή που εξηγεί ξεκάθαρα τους λόγους της παραίτησής της. Η επιστολή υπάρχει ολόκληρη στην Παράλλαξη. Εμείς εδώ θα σταθούμε σε συγκεκριμένα σημεία της.
Η Αντιδημαρχία Πολιτισμού, παρ’ όλο που έχει ορίσει, όπως λέει η κα Ταξοπούλου στην επιστολή της, τις “προδιαγραφές” των Δημητρίων, αγνοεί τις προτάσεις της καθ’ ύλην αρμόδιας και :
Θα μπορούσε βέβαια να είναι μια επιλογή της Αντιδημαρχίας που και λεφτά διαθέσιμα έχει αλλά και εξυπηρετήσεις για τους όποιους λόγους, θέλει να κάνει. Αυτό βέβαια εφ’ όσον τηρούνταν οι όροι που η ίδια Αντιδηαμρχία είχε θέσει. Διαβάζουμε στην επιστολή της καw Ταξοπούλου ότι το κονδύλι ήταν 70.000 για την όλη διοργάνωση αλλά επίσης ότι :
Δηλαδή η ίδια η Αντιδημαρχία καταστρατήγησε την προθεσμία που έδωσε για όλους όσους ήθελαν να συμμετέχουν στα 47α Δημήτρια. Υπήρξε όντως τέτοια προθεσμία; Υπήρξανε περισσεια χρήματα;
Σύμφωνα με την “Μακεδονία” στις 13/02/2012 :
Περίπου τα 40.000 ήταν αμοιβές 2 χρόνων των 3 μελών της επιτροπής (6000/έτος/άτομο + 23%ΦΠΑ) υποθέτω ότι έτσι μείνανε τα 70.000 στα οποία αναφέρεται η κα Ταξοπούλου. Στο ίδιο κείμενο διαβάζουμε ότι :
Άρα όντως υπήρχε προθεσμία η οποία, κατά την κα Ταξοπούλου, δεν τηρήθηκε στις αλλαγές που αποφάσισε η Αντιδημαρχία. Θεωρώ, άσχετα με το πως αισθάνεται η Ιφιγένεια, ότι ξεπερνά την ίδια και είναι ιδιαίτερα σημαντικό μια και δείχνει νοοτροπίες που είχαμε συνηθίσει στο παρελθόν από διοικήσεις τελείως διαφορετικές. Όταν η “Πρωτοβουλία” επαγγελόταν έναν άλλο τρόπο διοίκησης, δεν μπορούσα να φανταστώ αυτόν.
Στην αναζήτησή μου για το θέμα μου υποδείξανε και το παρακάτω άρθρο στο Seleo με ημερομηνία 3/5/2012, παραμονές εκλογών. Θεωρώ ότι είναι υπερβολικό να αρχίσουμε να δαιμονοποιούμε φιλίες και γνωριμίες. Μπορεί ο κος Πιτσιώρας να ήταν υποψήφιος βουλευτής και σε εκδήλωσή του να τον στήριξε η κα Λάσκαρη, μπορεί να είναι ιδρυτικό μέλος των “Φίλων των Δημητρίων” όπως και ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού, θεωρώ όμως υπερβολικό ότι η απόφαση συμμετοχής του έργου της κας Λάσκαρη είχε κάποια σχέση με αυτό. Είμαι σίγουρος ότι ο Αντιδήμαρχος θα έχει μια απόλυτα λογική απάντηση για να εξηγήσει γιατί παρέβει τους κανόνες που ο ίδιος έθεσε. Πάντως και εδώ ισχύει αυτή η ρήση με την γυναίκα του Καίσαρα…
1 Responses to Ο κατήφορος