100 χρόνια ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Όχι δεν πρόκειται για εθνικιστικό παραλήρημα. Σήμερα η Μακεδονία γιορτάζει τα 100 χρόνια της και όπως λέει η ίδια τα μηδενικά στο 100 τα γράφει σαν άπειρο :

Την Κυριακή 10 Ιουλίου 2011 η εφημερίδα «Μακεδονία» συμπληρώνει 100 χρόνια διαρκούς και μαχητικής παρουσίας στην ελληνική ζωή. Ιδρύθηκε από τον Κωνσταντίνο Βελλίδη και πρωτοκυκλοφόρησε στις 10 Ιουλίου 1911, σε καθεστώς τουρκοκρατίας. Έκτοτε, η πορεία της στα ελληνικά πράγματα και η προσφορά της υπήρξαν καθοριστικές όσον αφορά τη διαμόρφωση και την προάσπιση των εθνικών δικαίων, την ανάδειξη των τοπικών προβλημάτων, την προβολή του πολιτισμού και των κοινωνικών αξιών.

Ως σύμβολο των 100 της χρόνων, η εφημερίδα επέλεξε το άπειρο – μια εντυπωσιακή έννοια του μαθηματικού λογισμού που ασκεί μια ισχυρή και γεμάτη αισιοδοξία επενέργεια στην ψυχή των ανθρώπων παγκόσμια. Το Δημοσιογραφικό Συγκρότημα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» βλέπει πάντα μπροστά και ετοιμάζει τη «Μακεδονία» για τα επόμενα 100, συνεχίζοντας την καλλιέργεια των αξιών που έρχονται από το βάθος του χρόνου, διαμορφώνοντας την προσωπικότητα ανθρώπων, πόλεων και υπαίθρου και μένοντας σταθερά στον πυρήνα των λέξεων «Έλληνας» και «Μακεδονία».

Η επετειακή έκδοση της εφημερίδας «Μακεδονία» αυτή την Κυριακή 10 Ιουλίου, θα κυκλοφορήσει με μία μοναδική ιστορική προσφορά για όλους τους αναγνώστες της: το συλλεκτικό αντίγραφο του πρώτου ιστορικού πρωτοσέλιδου που δημοσιεύτηκε στις 10 Ιουλίου του 1911.

Εφημερίδα «Μακεδονία»: 100 χρόνια αγρύπνιας, εγρήγορσης και αγωνίας για το καλύτερο.

Για την ακρίβεια η εφημερίδα γιορτάζει 13 μέρες νωρίτερα (τότε ίσχυε το Ιουλιανό ημερολόγιο) και επίσης δεν ισχύει αυτό που γράφει ο ανιστόρητος συντάκτης του κειμένου στο facebook. Η εφημερίδα δεν είχε διαρκή παρουσία. Έκλεισε μια φορά το ’41 από τους Γερμανούς και στα τυπογραφεία της εκδιδόταν η “Νέα Ευρώπη” όργανο των Γερμανών, που λίγο έλειψε να γυρίσει σαν τίτλος ένθετου στην Mακεδονία πριν μερικά χρόνια από έναν άλλο ανιστόρητο διευθυντή, και έκλεισε ακόμη μια φορά μεταξύ 1996 και 1998 εξ’ αιτίας των χρεών της Κατερίνας Βελλίδη.

Η ιστορία της εφημερίδας είναι συνυφασμένη με το ελληνικό στοιχείο της πόλης, κυρίως μετά το ’12 όπου μετεξελίχθηκε, στα επόμενα χρόνια σε φανατική υπέρμαχο του Βενιζέλου, αν και επέλεξε να εκδοθεί ανήμερα της τρίτης επετείου του Συντάγματος του 1908, απόρροια της επανάστασης των νεότουρκων και φιλοξενεί άρθρο εκθειαστικό για το γεγονός. Στήριξε το κίνημα του Βενιζέλου στην Θεσσαλονίκη, ο αρχισυντάκτης της Νίκος Φαρδής θεωρείται ηθικός αυτουργός του Πογκρόμ του Κάμπελ το ’31,και ας αθωώθηκε ένα χρόνο αργότερα,  ενώ ο πατέρας της Κατερίνας Βελίδη, ο Γιάννης Βελίδης ήταν ίσως ένας από τους πιο ισχυρούς παράγοντες της πολιτικής ζωής στην Ελλάδα. Κάτι σαν τον Λαμπράκη, για τους Αθηναίους που δεν ξέρουν. Ακόμη θυμάμαι μια εκπομπή των φακέλων, όταν ήταν στο Mega, όπου ο θείος του σημερινού υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, Μιχάλης Παπακωσταντίνου, θυμόταν ότι την μέρα της αποστασίας όλοι οι βουλευτές της Ένωσης Κέντρου, εκτός των αποστατών, ήταν στην βίλα του Βελίδη στην Αθήνα!

O θάνατος του Βελλίδη και η ανυπαρξία γιου, σε ένα παραδοσιακό σπίτι, η άστατη ζωή της Κατερίνας και ορισμένες εμμονές της, που άλλοι λένε ότι κάποιοι τις καλλιεργήσανε για δικό τους όφελος, έφεραν την εφημερίδα να κλείνει το 1996 με χρέη προς το ΙΚΑ, μόνο, 7 δις δρχ. Το 1998 την παίρνει στα χέρια του ο Ραπτόπουλος της Express Service με 1 δις εγγυητική επιστολή και την πουλάει 6-7 δις, το 2001 ή 2002 σε ένα venture capital fund της ΠΕΙΡΑΙΩΣ με την  Zilkha, εταιρία του μεγαλομέτοχου της Colt όπου στο σχήμα βρίσκεται και ο συνεργάτης του Zilkha, Γιάννης Ρήγας, Αθηναίος των ΗΠΑ με μάνα από Θεσσαλονίκη. Το σχήμα ξεκινάει ονομάζοντας εκδότη τον Σαχπασίδη, αντιπρόσωπος της Colt στην Ελλάδα και γνωστός πρόσφατα από την αγοραπωλησία του σπιτιού του Τσοχατζόπουλου στην Αρεοπαγίτου. Τα τελευταία χρόνια ο μοναδικός μέτοχος της εφημερίδας είναι ο Γιάννης Ρήγας με εκπρόσωπό του την κα Σολοπούλου, δικηγόρο της πόλης.

Περισσότερα για την ιστορία της εφημερίδας στην wikipedia.

Εδώ και αρκετά χρόνια το συγκρότημα βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας σε ένα διαρκή “πόλεμο” μεταξύ εργοδοσίας και εργαζομένων, με μερικά διαλλείμματα. Η διαμάχη αυτή είναι παράλληλη με την πτωτική τάση των φύλων της εφημερίδας καθώς και με λάθος επιλογές στην ηγεσία της. Το προηγούμενο διάστημα που μας πέρασε είχαμε ακόμα και καθεστώς εκ περιτροπής εργασίας, αλλά και απεργίες των εργαζομένων για μη έγκαιρη καταβολή δεδουλευμένων. Το τελευταίο επεισόδιο ήταν η ανακοίνωση της εργοδοσίας σε εκπροσώπους των 3 σωματείων εργαζομένων ότι το νέο business plan θα κάνει μερικούς εργαζόμενους να κλάψουν και άλλους να γελάσουν, ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί.

Το χειρότερο από όλα ήταν o τρόπος με τον οποίο η εφημερίδα, σαν οργανισμός, αντιμετώπισε το γεγονός των 100 χρόνων. Ένα αφιέρωμα της πλάκας, που δεν μπορεί να ετοιμάστηκε παρά μόνο την τελευταία βδομάδα.Τριακόσιες Σκαμπαρδώνιες λέξεις στο εξτρά εξώφυλλο με χορηγό την Εθνική Τράπεζα, μια εισαγωγή από τον Στέλιο Κούκο, ένα κεντρικό κομμάτι που είναι το κείμενο του κ. Χεκίμογλου για τα 90 χρόνια της εφημερίδας, με κάποια επιλεκτική παράλειψη γεγονότων, με τις απαραίτητες διορθώσεις και ένα κείμενο από το ίδιο αφιέρωμα των 90 χρόνων του Μανώλη Κανδυλάκη. Αστεία αντιμετώπιση για το ιστορικό του θέματος.

Θα περίμενα από την εφημερίδα, για την επέτειο, στην χειρότερη περίπτωση να έχει μια συλλεκτική έκδοση με πρωτοσέλιδα ή άρθρα της, στην καλύτερη να παρουσίαζει μια mobile app ή την ipad version της. Έτσι δείχνεις ότι πας στο άπειρο, ακόμα και αν πρόκειται μόνο για επικοινωνιακούς λόγους.Αντί γι’ αυτό  έχει, το πρωτοσέλιδο του πρώτου φύλου. Σιγά παιδιά μη ξοδευτείτε. Εγώ σας έχω όλο το πρώτο φύλλο της Μακεδονίας της 10/7/1911. Από που; Μα φυσικά από την δωρεάν ηλεκτρονική της έκδοση στην εθνική βιβλιοθήκη.

Εύχομαι σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, η εφημερίδα να τα χιλλιάσει, να εκσυγχρονιστεί και να μπει επιτέλους στον 21ο αιώνα. Για το καλό των εργαζομένων της αλλά περισσότερο για το καλό της πόλης.

Disclaimer : Δούλεψα από τον Φεβρουάριο του 2007 μέχρι τον Ιούλιο του 2009 σαν IT Manager της εφημερίδας.