Όσα φέρνει το μεσοπρόθεσμο
Όχι δεν θα ακούσετε βαθιές οικονομικές αναλύσεις. Εξ’ άλλου το μόνο κοινό που έχω με τον κ. Βενιζέλο είναι ότι είμαστε και οι δυο άσχετοι από οικονομικά. Τώρα που το σκέφτομαι αυτό κοινό μας χαρακτηριστικό και με τον κ. Παπακωσταντίνου.
Όχι λοιπόν εδεν θα μιλήσουμε για οικονομικά. Θα μιλήσουν άλλοι γι’ αυτά, πιο ειδικοί. Γυρνώντας χτες από μια ομιλία στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, έπεσα πάνω σε μια άλλη ομιλία που έκανε ένας τύπος μπροστά σε ένα ακροατήριο 50 περίπου ανθρώπων με ελληνικές σημαίες, στο άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου.
Ο άρχοντας ήταν one man show με δική του μικροφωνική τα έδινε όλα
Υπερασπιστής των δίκιων του λαού που ξεπαραδιάζεται για να προωθήσει την Ελλάδα και μάχεται και τους Εβραίους !!! Τι ζητάει από μας; Να απαιτήσουμε από την ΕΤ3 να βγει αστο γυαλί
άσε που μας υποσχέθηκε να καταστρέψει και το άγαλμα του Καραμανλή
είχε βοηθό τραγουδιστή
και στο τέλος μας είπε και ένα ποίημα, μαζί με το όνομά του
αναγνωρίζοντας την σημασία του πολιτισμού έβαλε και δεύτερο να μας πει ποίημα
Δυστυχώς ήταν αρκετά σκοτεινά για την κάμερα αλλά όλο του ζουμί είναι στα λόγια
Σήμερα το απόγευμα πήγα σε μια τελείως διαφορετική εκδήλωση. Μια σειρά αξιόλογων ανθρώπων ξεκίνησε μια προσπάθεια αλληλέγγυας οικονομίας με τον τίτλο ΠΡΩΣΚΑΛΟ και προσπαθούν να στηρίξουν την κίνησή τους στο μοντέλο του Mondragon.
Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να επιτευχθεί ένα τέτοιο μοντέλο σε μια αστική περιοχή όπως η Θεσσαλονίκη και πάνω από όλα δεν μπορώ να φανταστώ πως αυτό θα είναι εφικτό χωρίς εκπαίδευση των ανθρώπων
Η ιστορία του Mondragon έδειξε ότι η προπάθεια ξεκίνησε και καρποφόρησε μετά από μια 15ετία εκπαίδευσης του πληθυσμού και στηρίχθηκε στην παιδεία. Εδώ όταν δεν μπορούμε να προστατεύσουμε τον κοινόχρηστο αντικείμενο θα έρθουμε να συμφωνήσουμε για έναν διαφορετικό δρόμο από τον στρεβλό καπιταλισμό που ζήσαμε, προς όφελος του συνόλου και όχι του ατόμου;
Παρ’ ότι οι εισαγωγικές ομιλίες ήταν καλές, δεν είδα να καλύπτουν αυτό το θέμα. Δεν ξέρω αν στην συνέχεια που έφυγα υπήρξε κάποια αναφορά.
Λίγο παραπάνω στα γραφεία της ΕΥΑΘ, στην Μελενίκου, είχε στηθεί σκηνή και ένας εκπρόσωπος των εργαζομένων διάβαζε τις θέσεις τους σε ένα κοινό που με βια έφτανε τα 50 άτομα.
Από τους 300 εργαζόμενους της επιχείρησης δεν υπήρχαν σχεδόν ούτε 20 στην εκδήλωση. Ο “Ανατολικός Άνεμος” ξεκίνησε την συναυλία και τουλάχιστον ένας το γλέντησε με την ψυχή του.
Σήμερα, Τρίτη 28/6 και αύριο Τετάρτη 29/6 οι εκπρόσωποι (;) του ελληνικού λαού θα ψηφίσουν ένα πρόγραμμα που από ότι φαίνεται θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από ότι λύσεις.
Εσείς που θα είστε;