Όχι άλλο αίμα – ελάτε όπως είστε
…είπε η αράχνη στην μύγα.
Όχι, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Οι τελευταίες εγκληματικές ενέργειες, εναντίον ανθρώπου που πήγαινε την γυναίκα του στο μαιευτήριο, της αστυνομίας εναντίον διαδηλωτή την 11η Μαίου, την δολοφονία ενός, ακόμα ανώνυμου για το κοινό, μπαγκλαντεσιανού, το πογκρόμ της Χρυσής Αυγής, τις μολότωφ στο ΑΤ Εξαρχείων, οδήγησε ομάδες πολιτών να διοργανώσουν ακόμη μια, άσκοπη, κατά την γνώμη, μου διαμαρτυρία.
Στην Αθήνα, αυτή την στιγμή που γράφω, έχει γίνει ήδη η εκδήλωση στην πλατεία Συντάγματος. Το κάλεσμα στο facebook είχε ως εξής:
Απέναντι στη βία το μόνο που έχουμε να δείξουμε είναι τα πρόσωπά μας
Την Κυριακή, 15/5 και ώρα 7:00 το απόγευμα, μαζευόμαστε στην Πλατεία Συντάγματος για να εκφράσουμε την αποστροφή μας σε κάθε μορφή βίας, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Ενημερώστε όσους φίλους και γνωστούς μπορείτε, για να αποδείξουμε ότι στην πόλη μας ζουν άνθρωποι που παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα όσα τον τελευταίο καιρό συμβαίνουν στις γειτονιές τους, θέλουν να μιλήσουν αλλά αισθάνονται εγκλωβισμένοι.
Φίλοι, απέναντι στη βία το μόνο που έχουμε να δείξουμε είναι τα πρόσωπά μας
Φωτογραφίες, της όχι και τόσο μαζικής διαμαρτυρίας μπορείτε να βρείτε εδώ.
Στην Θεσσαλονίκη η πρωτοβουλία της διαμαρτυρίας ανήκει στην “πρωτοβουλία” του δημάρχου Γιάννη Μπουτάρη. Για να είμαι δίκαιος, επίσημα το συγκαλούν τρεις δημοτικοί σύμβουλοι, 2 της πρωτοβουλίας (Ελευθεριάδης, Χρυσίδου) και ένας των οικολόγων (Μάτης). Η εκδήλωση ονομάστηκε ‘Όχι άλλο αίμα – ελάτε όπως είστε” και η μόνη πληροφορία είναι η παρακάτω πρόταση :
Απέναντι στη βία το μόνο που έχουμε να δείξουμε είναι τα πρόσωπά μας.
Στη συναντηση το βραδυ της Δευτερας στο δημαρχειο, δεν υπαρχουν κομματα και παραταξεις. Δεν υπαρχει προστιθεμενη πολιτικη αξία για κανεναν. Υπαρχει αγωνία για τη ζωή μας.
ο χώρος δεν βοηθά στο να το πιστέψουν οι πολίτες.
Ακόμα και ηλεκτρονικά, το event εμφανίζει 100 συμμετέχοντες. Πολλοί λιγότεροι απ’ όσους συμμετείχαν στην πορεία εναντίον της βαναυσότητας της αστυνομίας ή από τα άτομα που πήγαν στην πλατεία απέναντι από τον Σιδ. Σταθμό για να μην επιτρέψουν τοςυ Χρυσαυγίτες να την πέσουν στους μετανάστες.
Αν είμαι εναντίον της διαμαρτυρίας; Όχι, δεν μπορώ να είμαι εναντίον του αυτονόητου. Θα πάω και θα κοιτάω τα πρόσωπα, θα πάω όμως και στην επόμενη πορεία που θα γίνει με συγκεκριμένα αιτήματα, όχι όπως η βουβή διαμαρτυρία για τα καμμένα η οποία δεν οδήγησε πουθενά.
Σε αυτό το γαϊτανάκι της βίας, τα πρόσωπά μας, μακριά από τα σημεία που γίνονται οι καθημερινές μάχες, δεν έχει νόημα. Το Σύνταγμα δεν είναι εξάρχεια, δεν είναι οι Αγ. Παντελεήμονας. Το δημαρχείο της Θεσσαλονίκης δεν είναι Γιαννιτσών, δεν είναι σημείο συγκέντρωσης των ενδιαφερομένων μερών.
Δείχνοντας τα πρόσωπά μας και μένοντας βουβοί, δεν τρομάζουμε κανέναν, δεν ξεκουνάμε κανέναν. Η εγκληματικότητα αυξάνει και θα αυξάνει με γεωμετρικό ρυθμό όσο βουλιάζουμε πιο βαθιά στην κρίση και δεν φαίνεται κανένα σημάδι ανάκαμψης. Θα αυξάνει όσο οι κυβερνώντες χαϊδεύουνε τα αυτιά των αστυνομικών, μια και σ’ αυτούς στηρίζουν την εξουσία τους, πια. Θα αυξάνει όσο οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές αυξάνουν την ανεργία και όσο οι ντόπιοι εκπρόσωποί μας πετάνε αητό.
Ναι, θα δείξουμε τα πρόσωπά μας, απέναντι σε ποιον άραγε;
Pingback: Δείχνοντας το πρόσωπο στην βία