Όχι άλλο αίμα – ελάτε όπως είστε
…είπε η αράχνη στην μύγα.
Όχι, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Οι τελευταίες εγκληματικές ενέργειες, εναντίον ανθρώπου που πήγαινε την γυναίκα του στο μαιευτήριο, της αστυνομίας εναντίον διαδηλωτή την 11η Μαίου, την δολοφονία ενός, ακόμα ανώνυμου για το κοινό, μπαγκλαντεσιανού, το πογκρόμ της Χρυσής Αυγής, τις μολότωφ στο ΑΤ Εξαρχείων, οδήγησε ομάδες πολιτών να διοργανώσουν ακόμη μια, άσκοπη, κατά την γνώμη, μου διαμαρτυρία.
Στην Αθήνα, αυτή την στιγμή που γράφω, έχει γίνει ήδη η εκδήλωση στην πλατεία Συντάγματος. Το κάλεσμα στο facebook είχε ως εξής:
Απέναντι στη βία το μόνο που έχουμε να δείξουμε είναι τα πρόσωπά μας
Την Κυριακή, 15/5 και ώρα 7:00 το απόγευμα, μαζευόμαστε στην Πλατεία Συντάγματος για να εκφράσουμε την αποστροφή μας σε κάθε μορφή βίας, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Ενημερώστε όσους φίλους και γνωστούς μπορείτε, για να αποδείξουμε ότι στην πόλη μας ζουν άνθρωποι που παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα όσα τον τελευταίο καιρό συμβαίνουν στις γειτονιές τους, θέλουν να μιλήσουν αλλά αισθάνονται εγκλωβισμένοι.
Φίλοι, απέναντι στη βία το μόνο που έχουμε να δείξουμε είναι τα πρόσωπά μας
Φωτογραφίες, της όχι και τόσο μαζικής διαμαρτυρίας μπορείτε να βρείτε εδώ.
Στην Θεσσαλονίκη η πρωτοβουλία της διαμαρτυρίας ανήκει στην “πρωτοβουλία” του δημάρχου Γιάννη Μπουτάρη. Για να είμαι δίκαιος, επίσημα το συγκαλούν τρεις δημοτικοί σύμβουλοι, 2 της πρωτοβουλίας (Ελευθεριάδης, Χρυσίδου) και ένας των οικολόγων (Μάτης). Η εκδήλωση ονομάστηκε ‘Όχι άλλο αίμα – ελάτε όπως είστε” και η μόνη πληροφορία είναι η παρακάτω πρόταση :
Απέναντι στη βία το μόνο που έχουμε να δείξουμε είναι τα πρόσωπά μας.
Στη συναντηση το βραδυ της Δευτερας στο δημαρχειο, δεν υπαρχουν κομματα και παραταξεις. Δεν υπαρχει προστιθεμενη πολιτικη αξία για κανεναν. Υπαρχει αγωνία για τη ζωή μας.
ο χώρος δεν βοηθά στο να το πιστέψουν οι πολίτες.
Ακόμα και ηλεκτρονικά, το event εμφανίζει 100 συμμετέχοντες. Πολλοί λιγότεροι απ’ όσους συμμετείχαν στην πορεία εναντίον της βαναυσότητας της αστυνομίας ή από τα άτομα που πήγαν στην πλατεία απέναντι από τον Σιδ. Σταθμό για να μην επιτρέψουν τοςυ Χρυσαυγίτες να την πέσουν στους μετανάστες.
Αν είμαι εναντίον της διαμαρτυρίας; Όχι, δεν μπορώ να είμαι εναντίον του αυτονόητου. Θα πάω και θα κοιτάω τα πρόσωπα, θα πάω όμως και στην επόμενη πορεία που θα γίνει με συγκεκριμένα αιτήματα, όχι όπως η βουβή διαμαρτυρία για τα καμμένα η οποία δεν οδήγησε πουθενά.
Σε αυτό το γαϊτανάκι της βίας, τα πρόσωπά μας, μακριά από τα σημεία που γίνονται οι καθημερινές μάχες, δεν έχει νόημα. Το Σύνταγμα δεν είναι εξάρχεια, δεν είναι οι Αγ. Παντελεήμονας. Το δημαρχείο της Θεσσαλονίκης δεν είναι Γιαννιτσών, δεν είναι σημείο συγκέντρωσης των ενδιαφερομένων μερών.
Δείχνοντας τα πρόσωπά μας και μένοντας βουβοί, δεν τρομάζουμε κανέναν, δεν ξεκουνάμε κανέναν. Η εγκληματικότητα αυξάνει και θα αυξάνει με γεωμετρικό ρυθμό όσο βουλιάζουμε πιο βαθιά στην κρίση και δεν φαίνεται κανένα σημάδι ανάκαμψης. Θα αυξάνει όσο οι κυβερνώντες χαϊδεύουνε τα αυτιά των αστυνομικών, μια και σ’ αυτούς στηρίζουν την εξουσία τους, πια. Θα αυξάνει όσο οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές αυξάνουν την ανεργία και όσο οι ντόπιοι εκπρόσωποί μας πετάνε αητό.
Ναι, θα δείξουμε τα πρόσωπά μας, απέναντι σε ποιον άραγε;
May 16, 2011 - 12:06 pm
Θα “δείξουμε τα πρόσωπά”μας απέναντι στις τηλεοπτικές κάμερες, για να μας επαινέσουν οι συγκεκριμένες γραφίδες που συγκεκριμένα και καθημερινά ευλογούν τις κυβερνήσεις που γεννάν με τα μέτρα τους ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση και συνακόλουθα εγκληματικότητα. Όχι βέβαια, αυτό δεν είναι “πολιτική υπεραξία” είναι “πολιτισμός”, “αγνή διαμαρτυρία” και κυρίως “ενάντια σε κάθε κατεύθυνση”.
Δεν καταλαβαίνω και κάτι άλλο. Η ΔΑ (Χρυσίδου) και οι Οικολόγοι (Μάτης -δεν ξέρω τι καπνό φουμάρει ο Χρηστάκης) έχουν άποψη αντίθετη με αυτή της κυβέρνησης στο μεταναστευτικό, και λίγο ως πολύ πλευρά αυτής της άποψης είναι ότι η κυβερνητική πολιτική , και της τωρινής και της προηγούμενης κυβέρνησης, έχει ως παρεπόμενη συνέπεια την αύξηση της εγκληματικότητας. Κανονικά δεν θα έπρεπε να νιώθουν οδυνηρά δικαιωμένοι? Δεν θα έπρεπε να διαδηλώσουν ενάντια σ’ότι καταγγέλουν?
Είναι ολόσωστο το σχόλιο για το δημαρχείο -φαίνεται πως κάποιοι μόνο εκεί νιώθουν ότι “προσφέρουν”. Η Τσιμισκή ούτε χρυσαυγίτες ούτε μπαγκλαντέζους έχει..
May 16, 2011 - 3:43 pm
Δεν το πιάσατε το υπονοούμενο: είναι για να μην Έχει η τσιμισκή χρυσαυγίτες και μπαγλαντέζους…ή μήπως έχει?
May 16, 2011 - 3:47 pm
Θα ηθελα να σας ευχαριστησω κατ’ αρχην για την πάντοτε πολύ ενδιαφέρουσα ματια σας στα πραγματα. Εχω βέβαια την εντύπωση ότι εμείς που προτείνουμε τη σημερινή εκδήλωση είμαστε πιο αισιόδοξοι από σας σε ότι αφορά στη δυνατότητα έκφρασης των πολιτών. Εγω προσωπικά πιστεύω ότι η παρουσία απόψε το βράδυ μπορει να δώσει μια τέτοια δυνατότητα. Γιατί είμαστε πολλοί αυτοί που έχουμε θιγεί από τη βία, που η βία έχει θίξει τις αρχές και τις αξίες μας.
μετά τη βραδυνή συνάντηση θα μπορέσουμε να κάνουμε εναν απολογισμό.
θα ήθελα όμως με την ευκαιρία να κάνω δύο παρατηρήσεις. Κάνετε λάθος όταν λέτε ότι η επιλογή της πλατείας του Δημαρχείου, σηματοδοτεί πολιτική επιλογή. Είναι ένας ενδιαφέρων χώρος, ανοιχτός, δημόσιος, η συνάθροιση εκεί δεν προκαλεί αναστάτωση και κυρίως δεν ανήκει σε κανέναν.
Σε ότι αφορά στην ανταπόκριση κάνετε επίσης λάθος. Από το βράδυ του Σαββάτου και μέχρι τη 1 το μσημέρι σήμερα, είχαν σταλεί 2932 προσκλήσεις, ολες ηλεκτρονικά, και είχαν απαντηθεί 422. Από αυτές οι 263 ήταν θετικές και οι 100 ειχαν επιλέξει ισως,
Ελπίζω ότι οι 250 θα έλθουν. Η μύγα μπορει να μην παραδοθεί στην αράχνη..
Σε ότι αφορά στον probokator, θα ηθελα να του πρω ότι δεν με ενδιαφέρει να νοιώθω δικαιωμένος. με ενδιαφέρει η ζωή μας αύριο να είναι καλύτερη, Και στην τσιμισκή και όπου αλλού κατοικούν άνθρωποι. με ενδιαφέρει η πόλη να γίνει καλύτερη
Χρηστος Μάτης
May 16, 2011 - 4:24 pm
Χρήστο ( ο ενικός επειδή γνωριζόμαστε)
η αντίρρησή μου δεν βρίσκεται στην διαμαρτυρία, δυστυχώς, αν δεις το Link Που έχω για την βουβή διαμαρτυρία, θα διαπιστώσεις ότι τέτοιες προσπάθειες, ειρηνικής διαμαρτυρίας, έχουν γίνει και παλιότερα αλλά αναποτελεσματικά. Συμμετείχα και τότε και μάλιστα προσπαθούσα να ξεκουνήσω κόσμο. Σήμερα δεν μετανοιώνω για την επιλογή μου τοτε, απλά διαπιστώνω ότι διαμαρτυρία, ακόμα και ειρηνική, αν δεν απευθύνει αιτήματα προς κάποιους που έχουν σαν δουλειά τους την διοίκηση, δεν έχει νόημα.
Σε ότι αφορά στου συμμετέχοντες (το νούμερο ήταν χθεσινό όταν έγραφα το άρθρο)μέσω facebook να μου επιτρέψεις να σου πω ότι 250 άτομα μπορείς να έχεις αλλά είναι αμφίβολο αν θα είναι 250 άτομα από αυτό που τσεκάρανε ηλεκτρονικά. Π.χ. υπάρχει ο κ. Χατζής, μόνιμος κάτοικος Αθήνας που δήλωσε ότι θα έρθει, ένας άλλος ο κ. Σαρακηνός που ζεί στο Μόναχο και είναι από Αθήνα, όπως επίσης και γύρω στους 10 δημοσιογράφους που όχι μόνο δεν ξέρω πόσοι θα είναι, αλλά αν θα είναι για δουλειά η για συμμετοχή.
Εκτός από τα ποσοτικά χαρακτηριστικά κοιτάμε πάντα και τα ποιοτικά 🙂
Σε ότι αφορα στην επιλογή του Δημαρχείου, δεν πιστεύω ότι ότι σηματοδοτεί πολιτική επιλογή, μάλλον ανήκει στη σφαίρα του wishful thinking. Οι πολίτες έχουν επιλέξει, τις περισσότερες φορές από μόνοι τους, τα σημεία συνάντησής τους. Η επιλογή του δημαρχείου είναι σε μια προσπάθεια “συμμετοχής” που την βλέπω με την παραχώρησή του για κάθε είδους εκδηλώσεις. Για να σε προλάβω, δεν είναι κακό, ίσα – ίσα. Απλά για μια τόσο γενικευμένη διαμαρτυρία νομίζω ότι η επιλογή άλλου χώρου, π.χ. του Λευκού Πύργου, όπου περνάει και κόσμος αντίθετα από ότι στο Δημαρχείο, θα ήταν καλύτερη για την συμμετοχή. Από την άλλη, η βία, που ευτυχώς ακόμα δεν την είδαμε εδώ όπως στην Αθήνα, έχει συγκεκριμένες περιοχές όπου θα μπορούσε να εκδηλωθεί και στα σίγουρα όχι στην περιοχή του δημαρχείου.
Τέλος, κάνεις ένα μεγάλο λάθος όταν λες “…δεν προκαλεί αναστάτωση και κυρίως δεν ανήκει σε κανέναν.” και βέβαια ανήκει σε όλους μας, λογικές του ότι ο δημόσιος χώρος δεν μας ανήκει μας οδήγησαν στον να ξεπουλάμε τμηματικά την χώρα μας για μίζες.
θα τα πούμε στις 20:30
May 16, 2011 - 5:32 pm
Αγαπητε θωμά,
να διευκρινίσω ότι όταν λέω δεν προκαλεί αναστάτωση εννοώ ότι δεν αλλάζει τις συνήθειες άλλων ανθρώπων, είτε εργασίας, είτε αναχυψής, όπως θα ηταν σε κάποιον αλλο χώρο, Επίσης δεν κλείνει το δρόμο εμποδίζοντας τη μετακινηση. Στο Λευκό Πύργο ή στην Αριστοτέλους, υποκλέπτεις και κάποια από την παρουσία των αλλων. Την εμμονή μας στα ζητήματα της προστασίας του δημόσιου χωρου την ξέρεις,
Χαίρομαι που έψαξες τις δηλώσεις συμμετοχής. Εγώ νομίζω ότι η ηλεκτρονική δήλωση συμμετοχής, είναι ουσιαστικά δήλωσωη υποστήριξης. και ως τέτοια την αντιμετωπίζω. Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή του χώρου του δημαρχείου θα κριθεί σε λίγη ωρα.
Ίσως κάνουμε μια συνήθεια…
Σ’ ευχαριστω και πάλι για την αναφορά σου στο θέμα και ελπίζω ότι η σημερινή συνάντηση να δικαιολογήσει να επανέλθεις και για το σχολιασμό της
May 17, 2011 - 11:00 am
Εμένα αυτή η ‘ειρηνική διαμαρτυρία’ μου βγάζει αυτό ακριβώς που περνάει ο κόσμος αυτόν τον καιρό, και ζητά να εκφραστεί: απόγνωση.
Ο μόνος λόγος που βρίσκω ότι είναι δυστυχές που “δεν τρομάζουμε κανέναν, δεν ξεκουνάμε κανέναν” έτσι είναι ότι είναι πραγματικό, βαθύ κρίμα. Θέλουμε τόσο πολύ να αλλάξουν τα πράγματα, να γίνει κάτι, αλλά οι ελπίδες μας πάνε να στερέψουν, πραγματικά.
Το μόνο που βλέπω να προσφέρει αυτό, ως κίνηση, ως απόπειρα για κάτι, είναι το να δώσει κάποιο λόγο συσπείρωσης των ανθρώπων απέναντι στις καταστάσεις. Να υπενθυμίσει, δηλαδή, στον καθένα που ίσως να σκεφτεί, ακόμα και για μια στιγμή, απέναντι στην κρίση αυτή, ότι δεν είναι κρίση ανθρωπιάς, είναι οικονομική κρίση, ακόμα άνθρωποι είναι αυτοί που την περνάνε, σαν κι εμάς,απλώς δίνεται περισσότερη ελευθερία – δύναμη, ίσως, και λόγω του συλλογικού φόβου – στους ρέποντες προς τις ‘κακές πράξεις’ αυτές.
Εμένα, προσωπικά, μου μιλάει το “Απέναντι στη βία το μόνο που έχουμε να δείξουμε είναι τα πρόσωπά μας”. Δεν υπόσχεται ότι θα αλλάξει κάτι, γιατί μάλλον δε μπορεί, ακόμα και άλλη μορφή να είχε η διαμαρτυρία αυτή. Άμα δείξεις το πρόσωπό σου απέναντι στη βία, ναι, οι πιθανότητες λένε ότι θα είσαι απλά ο πρώτος που θα φάει χαστούκι.
Η βία, άλλωστε, αναζητά την ευκολότερη λεία που της προσφέρεται πάντα, και ο κόσμος εκεί θα είναι απλώς έρμαιο της κάθε Χρυσής Αυγής. Αλλά θα έχει μία διέξοδο για τα συναισθήματα που τον κατακλύζουν, θα δει ότι δεν είναι μόνος του στην κατάσταση αυτή, δεν είναι μόνο αυτός που νιώθει έτσι αλλά καταφέρνει να διαφυλάττει την τιμή του ως Άνθρωπος, ενάντια στη βία αυτή.
Είναι μία πιθανότητα – χωρίς να υπόσχομαι τίποτα, φυσικά – να δώσει ελπίδα σε κάποιους, που να αρκέσει για να παλέψουν, όταν βρουν καποιον τρόπο γι’ αυτό, ενάντια στις δυσμενείς, στεναχωρητικές, τρομακτικές καταστάσεις που βιώνουμε. Και, πού ξέρετε, μπορεί ο Χ Δημήτρης να γνωρίσει τη Χ Μαρία εκεί, που διατηρεί τον ίδιο τρόπο σκέψης, στην ίδια πλευρά των ίδιων καταστάσεων, και να ξυπνήσει η Αγάπη μεταξύ τους. Μέσα στην απόγνωση, μέσα στη βία.
Pingback: Δείχνοντας το πρόσωπο στην βία