Ντίνος Κοσμόπουλος

Ξέρω, οι περισσότεροι όυτε που τον θυμάστε. Αυτός λοιπόν που δεν θυμάστε πέθανε σήμερα 12/2. Συνήθως με τον θάνατο ενός ανθρώπου, πέρα από την λύπη για τον χαμό του, συνηθίζεται να ξεχνάμε κάθε τι κακό και να θυμόμαστε τα καλά του.

Δυστυχώς ο Ντίνος Κοσμόπουλος έχει συνδέσει το όνομά του με μια από τις χειρότερες περιόδους της Θεσσαλονίκης. Όντας δημοτικός σύμβουλος αλλά και γιος παλιότερου δημάρχου της Θεσσαλονίκης, ο Κούβελας τον άφησε στο πόδι του, όταν πήγε στην Αθήνα για να αναλάβει κυβερνητικό πόστο με τον Μητσοτάκη.

Μένοντας λοιπόν από σπόντα δήμαρχος Θεσσαλονίκης ήταν ένας εκ των διοργανωτών, ο άλλος επίσης εκλιπών, ήταν ο Παντελεήμονας επίσκοπος στην Θεσσαλονίκη, των περίφημων συλλαλητηρίων όπου θέλαμε να πείσουμε τους υπόλοιπους ανθρώπους ότι είμαστε Μακεδόνες. Για όσους δεν το ζήσανε, ακολουθεί ένα video από “πατριωτική” πηγή.

Ο ίδιος λοιπόν άνθρωπος κατέβηκε στις εκλογές του 1994 με αντίπαλο τον εξαιρετικό, όπως πάντα, υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ κ. Φατούρο, που του πήρε την δημαρχία πριν το καταλάβει. Είναι ο ίδιος δήμαρχος που μας άφησε κληρονομιά την σκαμμένη πλατεία του Διοικητηρίου, που θα την έκανε πάρκινγκ αλλά βρέθηκαν τα αρχαία και που μας άφησε την μαρμάρινη πλατεία, λες και είμαστε σε νεκροταφείο, στο άγαλμα του Βενιζέλου.

Τέλος είναι ο δήμαρχος που διαχειρίστηκε τα κονδύλια της πολιτιστικής με τα γνωστά μη αποτελέσματα, αλλά και τον διασυρμό του σε δικαστήριο, μετά την λήξη της θητείας του, όπου και αθωώθηκε.

Από όλα τα προηγούμενα θα επιλέξω να θυμάμαι το μόνο καλό που είδα στην διάρκεια της θητείας του, μια και στο τέλος όπως είπα κρατάμε μόνο τα καλά, την συναυλία των U2 στο λιμάνι.

R.I.P Κοσμόπουλος

Υ.Γ. Οι εχθροί του τον αποκαλούσαν Δια – Κοσμόπουλο