Το δικό μου το ποδήλατο είναι πιο γρήγορο από το δικό σου μίστερ Αργε!
Στην ανάρτησή του για την ποδηλατοπορεία της προηγούμενης εβδομάδας ο Αργος είχε εμμέσως πλην σαφώς σχολιάσει την απουσία bloggers -του υπογράφοντος συμπεριλαμβανομένου- από την εκδήλωση. Οταν το συζητήσαμε από κοντά, μου είπε ότι πρώτα ζούμε κάτι και μετά γράφουμε για αυτό. Εχει δίκιο σαφώς, μόνο που επειδή είμαι πεισματάρης αποφάσισα να αποδείξω δεν είναι απαραίτητο να έχεις ζήσει κάτι για να γράψεις για αυτό -μπορείς πολύ απλά να στείλεις άλλον να το ζήσει, να το φωτογραφίσει, κι εσύ να γράψεις τα λογάκια… Οπως έκανα εγώ με τον συνιστολόγο μου Σαλαδίνο. Μεταφέρω εδώ κάποιες από τις πολλές φωτογραφίες που έχει αναρτήσει και κάποια από τα εμπνευσμένα συνθήματα που ακούστηκαν στην σημερινή ποδηλατοπορεία.
Καμιά υποθαλάσσια, ποτέ και πουθενά, να πάρουμε την πόλη στα χέρια μας ξανά.
Αργά, αργά και απολαυστικά!
Ούτε τραπεζάκια ούτε ΙΧ, ελεύθερη για πάντα η παραλιακή.
Αυτή η γκρί κουλτούρα να ανατραπεί…
(εξκιούζ μι, αλλά για να μεταφέρω και την απορία του συνιστολόγου μου: τι ακριβώς είναι τούτα τα… εξογκώματα;)
Pingback: thess.gr | Πειρατές πάνω σε ποδήλατο
Pingback: Ποδήλατα με “Ασφάλεια” « We are not alone